[/center][RIGHT]حتما میدانید که زباله های الکترونیکی ، برخلاف ظاهر تمیز و نظیف که دارند ، اصلا بی آزار و بی خطر نیستند ، بلکه به علت وجود فلزات سنگین مثل سرب و کادمیم و هیدروکربنهای سمی ، بسیار خطرناک هستند و بازیافت اونها در اروپا و آمریکا ، کلی قوانین سفت و سخت دارد که رعایتشان کار حضرت فیل است. [/RIGHT]
[RIGHT]ولی دوستان امریکایی و اروپایی ما اصلا نگران نباشند ، پس کشورهای جهان سوم برای چه روی نقشه ترسیم شده اند؟!؟ [/RIGHT]
[RIGHT]سرانه تولید زباله الکترونیکی در دنیا حدود ۲۰۰ گرم و در آمریکا حدود ۵/۱ کیلوگرم در سال است ، ولی چه باک ؟! سالی حدود ۵۵۰،۰۰۰۰ تن ( ۵۰ هزار کامیون پر) زباله خطرناک دارید؟ قوانین باعث میشود نتوانید نابودشان کنید ؟ کاری ندارد ، بریزیدشان داخل ۵۰هزار کانتینر و بفرستید به جهان سوم . [/RIGHT]
[RIGHT]اینهم گزارش خبرنگار Times از یک دهکده در چین که ۵۷٪ زباله الکترونیکی دنیا را بازیافت میکند: [/RIGHT]
[RIGHT]تصاویر خیلی گویا است ولی توضیحات خبرنگار را هم زیر هر تصویر نوشته شده. [/RIGHT]
[RIGHT] [/RIGHT]
[center]
[/center][center]شهرک گیو Guiyu در چین محل تمرکز ۵۵۰۰ بنگاه کوچک و متوسط است که همگی مشغول بازیافت زباله های الکترونیکی هستند. بنا بر آمار رسمی ، سالانه ۷۵۰،۰۰۰ تن انواع زباله الکترونیک شامل کامپیوتر ، موبایل و غیره وارد این شهر میشود. [/center]
[center]
[/center][center]صنایع زیر پله ای این شهرک ، دهها هزارنفر کارگر را به خود جذب کرده که اکثرا به صورت خانوادگی در این شهرک فعالیت میکنند. [/center]
[center]
[/center][center]یکی از مهمترین محصولات بازیافت بوردهای الکترونیک ، سرب ، قلع ، مس و طلای موجود در آنها است. در این عکس یک کارگر مشغول حرارت دهی یک بورد کامپیوتر برای استخراج فلزات موجود در آن است. [/center]
[center]
[/center][center]شهر آیهای سیاه ، لقب این شهرک است. اکثر پسماندهای ناشی از بازیافت زباله های الکترونیک ، به همراه خاکستر باقیمانده از سوخت ذغال سنگ (منبع انرژی رایج شهرک) به جویها و کانالهای شهر راه پیدا میکنند و آلودگی شدید منابع سطحی و آب چاهها را موجب میشوند. [/center]
[center]
[/center][center]
[/center][center]تقریبا ۸۰ درصد مواد اولیه صنایع بازیافت این شهر از اروپا و امریکا تامین میشود. گیو و شهرک های مشابه آن در افریقا و هند ، به دلیل هزینه های نزدیک به صفر بازیافت ، مورد علاقه شدید شرکتهای امریکایی و اروپایی هستند که برای بازیافت این زباله ها قوانین سفت و سختی دارند. [/center]
[center]
[/center][center]مطابق آمار رسمی ، در آمد شهرک گیو از بازیافت حدود ۶۵٪ زباله الکترونیک جهان ، در سال در حدود ۷۵ میلیون دلار است . ( معادل درآمد سرانه ۳۰۰۰ آمریکایی) [/center]
[center]
[/center][center]برای استخراج اندک طلا و نقره موجود در بوردهای کامپیوتر ، از حمام تیزاب (اسید نیتریک و سولفوریک) استفاده میشود که پسماندهای وحشت آوری تولید میکند. [/center]
[center]
[/center][center]گزارشهای مراکز بهداشتی ، حاکی از میزان سرب بسیار بالا در خون کودکان گیو و شیوع مسمومیت سرب در میان کودکان این شهرک است. کودکانی که تقریبا از ۶ سالگی مشغول به کار میشوند. [/center]
[center]
[/center][center]مطابق گزارش دانشگاه پزشکی شانتوی چین ، گیو از لحاظ آلودگی به مواد سرطان زا ، در چین رتبه اول را کسب کرده . البته این تنها رتبه اول برای این شهرک نیست ، گیو عنوان رتبه اول سقط جنین در چین را نیز یدک میکشد. [/center]
[RIGHT]اینها هم چند عکس دیگر از زباله های الکترونیک که کشفیات خودم هستند و در گزارش تایمز نبودند: [/RIGHT]
[center]
[/center][center]کودک ۵ ساله مشغول بازیافت سیم تلفن [/center]
[center]
[/center][center]گزارش افتخار آمیز یک شرکت آمریکایی از میزان بازیافت محصولاتش در سال ۲۰۰۷ . جالب اینکه در گزارش عنوان شده که این شرکت بنا به وظیفه اجتماعی و کمک به حفظ محیط زیست شهروندان آمریکایی ، هزینه این بازیافت را متحمل میشود!؟! [/center]
[center]
[/center][center]
[/center][center]تصاویری از کارگاه بازیافت همین شرکت در چین که توسط یک خبرنگار تهیه شده. [/center]
[center]
[/center][center] [/center]