[font=B Nazanin]جداسازي[/font][font=B Nazanin]
براي بازيافت موفق نياز به بازيابي تميز كاغذ ميباشد. پس شما بايد كاغذهاي خود را دور از آلودگيهايي مثل غذا، پلاستيك، فلزات و ديگر زباله ها، كه بازيافت كاغذ را مشكل مي كند نگهداري كنيد. كاغذهاي آلوده كه قابل بازيافت نميباشند بايد به كود تبديل شوند يا براي توليد انرژي سوزانده شوند يا در زير خاك دفن شوند. مركز بازيافت معمولا از مصرف كنندگان تقاضا مي كند كه كاغذهاي خود را بر حسب درجه يا نوع كاغذ جدا كنند. مركز بازيافت شهر مي تواند به شما بگويد كه چگونه اين نوع و درجه در جامعه شما تعريف ميشود.
جمع آوري و حمل كردن
شما ممكن است كاغذهاي جداشده خود را به مركز بازيافت محل خود تحويل دهيد يا در [/font][font=Tahoma]Recycle bin[/font] [font=B Nazanin](سطل هاي بزرگي كه به منظور بازيافت در سطح شهرها تعبيه شدهاند) بريزيد. اغلب فروشندگان كاغذ يا مركز بازيافت كاغذهايي كه شما در منزل جداسازي كردهايد را جمع آوري مي كنند. در مركز بازيافت، كاغذهاي جمع آوري شده در بسته هاي تنگي پيچيده مي شوند و از آنجا به كارخانه هاي كاغذسازي فرستاده مي شوند كه در آنجا به كاغذهاي جديد تبديل مي شوند.
انبارداري و ذخيرهسازي
كارگران كارخانه كاغذسازي، كاميون حاوي كاغذها را تخليه كرده و آن ها را به داخل انبار مي فرستند و تا زمان لازم كاغذها در آنجا مي مانندو درجات مختلفي از كاغذ مثل روزنامه ها يا جعبه ها به طور جداگانه نگهداري مي شوند؛ براي اينكه در كارخانه كاغذسازي درجات مختلفي از كاغذ را براي توليد انواع مختلف محصولات استفاده مي شود. هنگامي كه كارخانه آماده استفاده از كاغذ شد، كاغذها توسط ماشين ها باربري چنگك دار ([/font][font=Tahoma]Forklift[/font] [font=B Nazanin]) از انبار به نوار نقاله هاي بزرگي برده مي شوند.
چه چيزي مي توان از كاغذهاي بازيابي شده به دست آورد؟
بيشتر كاغذهاي جدا شده مجددا به كاغذ يا مقوا تبديل مي شود. با كمي استثنا قائل شدن كاغذهاي به دست آمده با همان كيفيت كاغذهاي قبلي مي باشند. به طور مثال از جعبه ها براي بازيافت جعبه استفاده مي شود.كاغذهاي نوشته و چاپ شده هنگامي كه بازيافت ميشوند از آنها براي كاغذهاي كپي استفاده مي شود. كاغذهاي جدا شده مي توانند براي توليد مواد ديگر نيز استفاده شوند. به طور مثال خمير كاغذ بازيافت شده براي كارتون هاي تخم مرغ يا جعبه هاي ميوه استفاده شوند. از كاغذهاي بازيافت شده مي توان به عنوان سوخت، عايق كردن ديوارها و سقف، پركننده رنگ و يا پوشش استفاده كرد.
ميدانستيد كه ...[/font]
[font=B Nazanin]آيا مي دانستيد كه اولين قطعه كاغذ از مواد بازيافت شده به دست آمده است؟[/font][font=B Nazanin]
در حدود 200 سال قبل از ميلاد مسيح، چيني ها از تور ماهيگيري براي ساخت اولين قطعه كاغذ استفاده كردند.
كاغدهاي بازيافت به اندازه كاغذهاي معمولي مهم هستند. كمپاني ها كاغذسازي هميشه سودهاي اقتصادي و محيطي بازيافت را شناسايي و در نظر مي گيرند. در سال هاي اخير بازيافت كاغذ براي همه به عنوان راهي براي كمك به حفظ محيط زيست و استفاده مجدد از منابع و بقاي مناطق دفن زباله مي باشد.
امروزه، 520 كارخانه كاغذ و مقواسازي در امريكا ([/font][font=Tahoma]US[/font] [font=B Nazanin]) كاغذهاي جدا شده را بازيافت مي كنند. امروزه كاغذهاي جدا شده، يك سوم فيبر كارخانه هاي [/font][font=Tahoma]US[/font] [font=B Nazanin]
را تشكيل مي دهد. شهروندان امريكا 50% كاغذهاي استفاده شده خود را جدا مي كنند. در آمريكا بيشتر كاغذها بازيافت مي شوند تا اينكه دفن شوند. در امريكا كاغذ بالغ بر دو سوم مواد بسته بندي بيشتر از شيشه، فلز، پلاستيك و ... براي بازيافت جدا مي شود.
دوباره خمير كردن و غربال كردن
كاغذها از طريق نوار نقاله به يك ظرف بزرگ به نام [/font][font=Tahoma]pulper[/font] [font=B Nazanin]كه حاوي مواد شيميايي و آب است فرستاده مي شوند. [/font][font=Tahoma]pulper[/font] [font=B Nazanin]كاغذها را به قطعات كوچك ريز مي كند. با گرما دادن به اين مخلوط قطعات ريز كاغذ سريعا به سلولز تجزيه مي شوند كه فيبر (مواد آلي گياهي) خوانده ميشود. در نهايت، كاغذ به مخلوط غليظ و نرمي كه [/font][font=Tahoma]pulp[/font]
[font=B Nazanin]ناميده ميشود تبديل مي شود. [/font][font=Tahoma]pulp[/font] [font=B Nazanin]از داخل ظرفي كه داراي سوراخ هاي گوناگوني ميباشد عبور داده ميشود. غربال كننده ([/font][font=Tahoma]Screen[/font] [font=B Nazanin]) ذرات ريز آلودگي و قطرات كوچك چسب را غربال مي كند. به اين فرآيند [/font][font=Tahoma]Screening[/font] [font=B Nazanin]گفته ميشود.
پاك سازي
كارخانجات همچنين [/font][font=Tahoma]pulp[/font] [font=B Nazanin]را توسط گردش دور سيلندر مخروطي شكل تميز مي كنند. آلودگي هاي سنگين به خارج از مخروط پرتاب مي شوند و به انتهاي سيلندر سقوط مي كنند. آلودگي هاي سبكتر در مركز مخروط جمع مي شوند و از بين مي روند. به اين پروسه [/font][font=Tahoma]Cleaning[/font] [font=B Nazanin]ميگويند.
[/font][font=Tahoma]Deinking[/font][font=B Nazanin]
گاهي اوقات [/font][font=Tahoma]pulp[/font] [font=B Nazanin]بايد دستخوش فرايند شستشوي [/font][font=Tahoma]Pulp[/font] [font=B Nazanin]، (فرايند [/font][font=Tahoma]pulp laundering[/font] [font=B Nazanin]) قرار بگيرد. كار اين مرحله پاك كردن جوهرهاي نوشته شده، چسب هاي باقيمانده و مواد چسبناك مي باشد. كارخانه هاي كاغذسازي معمولا از دو مرحله [/font][font=Tahoma]deinking[/font] [font=B Nazanin]متصل به هم استفاده مي كنند. ذرات كوچك جوهر طي مرحلهاي كه [/font][font=Tahoma]Washing[/font] [font=B Nazanin]ناميده مي شود از [/font][font=Tahoma]pulp[/font] [font=B Nazanin]شسته ميشود. ذرات بزرگتر و چسب ها توسط حباب هاي هوا طي فرآيندي كه [/font][font=Tahoma]Flotation[/font] [font=B Nazanin]ناميده ميشود از [/font][font=Tahoma]pulp[/font] [font=B Nazanin]جدا ميشوند. د ر طي اين فرآيند [/font][font=Tahoma]pulp[/font] [font=B Nazanin]به عنوان خوراك به ظرف بزرگي كه [/font][font=Tahoma]Flotation Cell[/font] [font=B Nazanin]ناميده ميشود وارد شده و در اين ظرف هوا و مواد شيميايي صابوني شكل كه [/font][font=Tahoma]Surfactants[/font] [font=B Nazanin]ناميده ميشوند به [/font][font=Tahoma]pulp[/font] [font=B Nazanin]تزريق ميشوند. [/font][font=Tahoma]Surfactant[/font] [font=B Nazanin]باعث ميشود كه جوهر و چسب از [/font][font=Tahoma]pulp[/font] [font=B Nazanin]جدا شود و به حبابهاي هوا بچسبند و در سطح شناور شوند. حباب هاي هوا آغشته به جوهر در سطح مخلوط توليد كف ميكنند و از سطح مخلوط پاك ميشوند.
پالايش كردن و رنگبري
در طي پالايش به [/font][font=Tahoma]pulp[/font] [font=B Nazanin]ضربههاي متعددي وارد ميشود تا فيبرهاي بازيافت شده پف كند و آن ها براي توليد كاغذ ايدهآل شوند. اگر [/font][font=Tahoma]pulp[/font] [font=B Nazanin]شامل تكه هاي بزرگ فيبر باشد، فرآيند پالايش آن ها را از هم جدا مي كند. اگر كاغذ به دست آمده داراي رنگ باشد، مواد شيميايي رنگ بر، رنگ آن را از بين ميبرد. سپس اگر نياز به توليد كاغذ سفيد باشد براي روشن تر كردن و سفيد كردن كاغذ به آن ها آب اكسيژنه ([/font][font=Tahoma]hydrogen peroxide[/font] [font=B Nazanin])، دياكسيد كلرين ([/font][font=Tahoma]chlorine dioxide[/font] [font=B Nazanin]) و يا اكسيژن داده مي شود؛ به اين فرآيند [/font][font=Tahoma]Bleaching[/font] [font=B Nazanin]گفته ميشود. اگر نياز به كاغذ قهوهاي مثل دستمال كاغذي باشد نياز به اين برآيند نخواهد بود[/font]
بازیافت به آمادهسازی مواد برای استفادهٔ
[font=B Nazanin]مجدد گفته میشود.موادی که معمولا قابل بازیافت می باشند عبارتند از آهن آلات قراضه آهن پلاستیک شیشه کاغذ مقوا برخی مواد شیمیایی زباله که به کود کمپوست تبدیل می شود [/font][font=B Nazanin]بازیافت از بههدررفتن منابع سودمندوسرمایه های ملی جلوگیری میکند و مصرف مواد خام و مصرف انرژی را کاهش میدهد. با این کار، تولید گازهای گلخانهای نیز کاهش مییابد. بازیافت مهمترین مفهوم در مدیریت پسماند است[/font]
[font=B Nazanin]منشاء مواد بازیافتی یا به عبارتی بازیافتنیها، بیشتر، منازل مسکونی و صنایع هستند. برای آسانتر کردن امر بازیافت معمولاًدو نوع جداسازی مواد صورت میگیرد که «تفکیک در مبدأ» و «تفکیک در مقصد» نام دارند. تفکیک در مبدأ در سطح شهر و خیابانها و فروشگاهها از طریق سبدها و سطلهای جداسازی مواد انجام میشود ولی برای تفکیک در مقصد مکان ویژهای به نام مرکز بازیافت مواد در نظر گرفته شدهاست.مرکز بازیافت مواد بازیافتی و غیر قابل بازیابی دستهبندی میشوند.بسیاری از فروشگاهها و کارخانههای بزرگ مواد زاید مانند قوطیهای کنسرو، بطریهای شیشهای و روزنامههای باطله را به منظور بازیافت از مشتری بازخرید میکنند.[/font]
بازیافت مواد
مدیر انجمن: naderloo
تاریخچه بازیافت
تاریخچه بازیافت
[JUSTIFY]تمامی عناصر طبیعت از طریق دورههای مختلف گیاهی و جانوری قابل احیا هستند. در انجیل اشارههایی در مورد بازیافت مواد آمده است بدین مضمون که آنها شمشیرهایشان را به گاوآهن میکوبند و نیزههایشان را به شکل خیش در میآورند. میبینیم در زمانهای قدیم، مردم پس از پایان جنگها از ابزار جنگی استفاده دوباره میکردند و آنها را برای ساخت ابزار و وسایل کشاورزی در مبارزه با گرسنگی به کار میگرفتهاند. در قدیم رسم این بود که شخص پیش از حرکت به مکان جدید خانهاش را به آتش میکشید تا از میخهایش استفاده کند زیرا میخها قابل حمل بوده و میتوانستند در ساخت وسایل جدید مورد استفاده قرار گیرد.
در طول جنگ جهانی دوم بازیافت فلزات، شیشه، ابریشم، کاغذ، البسه و چرم به طور موفقیتآمیزی در جامعه مورد توجه قرار گرفت و افراد خانهنشین مسئولیتهایی برای اشتراک در کارهای جداسازی پذیرفتند و سهمی از کمک به جنگ را به خود اختصاص دادند. از سالهای 1960 که بطریها و ظروف پلاستیکی و کاغذی متداول شد به علت هزینه اولیه شیشه نوشابههایی که در بطریهای شیشهای به فروش میرسید و باید به فروشنده برگردانده شود این کار فکر استفاده مجدد از مواد را رواج داد و باعث ترغیب و دلگرمی در جداسازی شیشه از انبوه زبالههای شهری شد در حالی که به عکس، کارتنهای کاغذی و بطریهای پلاستیکی فقط حجم زباله را افزایش میدهند.
شرکتکنندگان یا شاغلان در عملیات بازیافت به 7 دسته تقسیمبندی میشوند:
■ جمع آورندههای معمولی: اینان آشناترین افراد در زمینه جمع آوری زباله هستند که شغلی آزاد و بدون مسئولیت دارند و با توجه به موقعیت سریعا اشیا ارزشمند نظیر باطریهای سربی، کاغذ، پلاستیک و مواد صنعتی را جدا میکنند مانند بیکارهها و معتادان که مایحتاج زندگی روزمره خویش را این گونه بدست میآورند.
■ جمعکنندگان در اماکن دفن زباله: این اشخاص در اماکن دفن بسیاری از کشورها دیده میشوند که معمولا مواد قابل فروش را جستجو و تصاحب می کنند وجه تشابه این دسته آن است که کل یا قسمتی از زندگی خود را بر اساس هزینه جمع آوری مواد زبالههای مختلف تعیین میکنند.
■ جمعکنندگان فرصتی: گهگاه به جداسازی مواد زباله میپردازند و فقط بخشی از کار روزمره را به این امر اختصاص میدهند.
■ جمعکنندگان اصلی: زبالههای انتخاب شده را از منازل و کارگاه جمع میکنند این افراد وسایل دست دوم مانند یخچال، آبگرمکن، باطری، لوله، سیم، کاغذ، شیشه و قوطیهای خالی را جداسازی میکنند.
■ دلالهای کالاهای بازیافتی: این گروه مرحلهی بعدی را تشکیل میدهند که کار اصلی آنها با فلزات، کاغذ و پارچه است این افراد با استفاده از وسایل شخصی خود و گروههای داوطلب مواد مورد نیاز را از منابع صنعتی به دست میآورند این دلالهای کوچک معمولا به صورت محلی کار میکنند و مواد جمع آوری شده را در موقع مناسب برای فروش به یک دلال یا واسطه بزرگتر عرضه میکنند در برخی مواقع ممکن است این دلالها عملیاتی روی مواد جمعآوریشده انجام دهند که این عملیات بسیار محدود است مثلا جداسازی آهن خشک از سایر آهن آلات.
■ دلالهای تخصصی: این گروه فقط با یک نوع از مواد بازیافتی سروکار داشته و معمولا اطلاعات دقیقی در مورد خصوصیات و بازار این مواد دارند این نوع دلالها که بطور مثال متخصص آهنآلات هستند اشتغال در مواد غیرآهنی را بیهوده میدانند ولی ممکن است مواد جمعآوری شده را به متخصصان بفروشند.
■ موسسات خدماتی: این گونه موسسات همیشه داوطلبانه عمل بازیافت را انجام داده و معمولا برای جمعآوری وسایل قابل استفاده و قابل فروش از مردم دعوت عمومی به عمل آورد.
----------------------
منبع: سایت مهندسی بهداشت محیط envi.ir[/JUSTIFY]
[JUSTIFY]تمامی عناصر طبیعت از طریق دورههای مختلف گیاهی و جانوری قابل احیا هستند. در انجیل اشارههایی در مورد بازیافت مواد آمده است بدین مضمون که آنها شمشیرهایشان را به گاوآهن میکوبند و نیزههایشان را به شکل خیش در میآورند. میبینیم در زمانهای قدیم، مردم پس از پایان جنگها از ابزار جنگی استفاده دوباره میکردند و آنها را برای ساخت ابزار و وسایل کشاورزی در مبارزه با گرسنگی به کار میگرفتهاند. در قدیم رسم این بود که شخص پیش از حرکت به مکان جدید خانهاش را به آتش میکشید تا از میخهایش استفاده کند زیرا میخها قابل حمل بوده و میتوانستند در ساخت وسایل جدید مورد استفاده قرار گیرد.
در طول جنگ جهانی دوم بازیافت فلزات، شیشه، ابریشم، کاغذ، البسه و چرم به طور موفقیتآمیزی در جامعه مورد توجه قرار گرفت و افراد خانهنشین مسئولیتهایی برای اشتراک در کارهای جداسازی پذیرفتند و سهمی از کمک به جنگ را به خود اختصاص دادند. از سالهای 1960 که بطریها و ظروف پلاستیکی و کاغذی متداول شد به علت هزینه اولیه شیشه نوشابههایی که در بطریهای شیشهای به فروش میرسید و باید به فروشنده برگردانده شود این کار فکر استفاده مجدد از مواد را رواج داد و باعث ترغیب و دلگرمی در جداسازی شیشه از انبوه زبالههای شهری شد در حالی که به عکس، کارتنهای کاغذی و بطریهای پلاستیکی فقط حجم زباله را افزایش میدهند.
شرکتکنندگان یا شاغلان در عملیات بازیافت به 7 دسته تقسیمبندی میشوند:
■ جمع آورندههای معمولی: اینان آشناترین افراد در زمینه جمع آوری زباله هستند که شغلی آزاد و بدون مسئولیت دارند و با توجه به موقعیت سریعا اشیا ارزشمند نظیر باطریهای سربی، کاغذ، پلاستیک و مواد صنعتی را جدا میکنند مانند بیکارهها و معتادان که مایحتاج زندگی روزمره خویش را این گونه بدست میآورند.
■ جمعکنندگان در اماکن دفن زباله: این اشخاص در اماکن دفن بسیاری از کشورها دیده میشوند که معمولا مواد قابل فروش را جستجو و تصاحب می کنند وجه تشابه این دسته آن است که کل یا قسمتی از زندگی خود را بر اساس هزینه جمع آوری مواد زبالههای مختلف تعیین میکنند.
■ جمعکنندگان فرصتی: گهگاه به جداسازی مواد زباله میپردازند و فقط بخشی از کار روزمره را به این امر اختصاص میدهند.
■ جمعکنندگان اصلی: زبالههای انتخاب شده را از منازل و کارگاه جمع میکنند این افراد وسایل دست دوم مانند یخچال، آبگرمکن، باطری، لوله، سیم، کاغذ، شیشه و قوطیهای خالی را جداسازی میکنند.
■ دلالهای کالاهای بازیافتی: این گروه مرحلهی بعدی را تشکیل میدهند که کار اصلی آنها با فلزات، کاغذ و پارچه است این افراد با استفاده از وسایل شخصی خود و گروههای داوطلب مواد مورد نیاز را از منابع صنعتی به دست میآورند این دلالهای کوچک معمولا به صورت محلی کار میکنند و مواد جمع آوری شده را در موقع مناسب برای فروش به یک دلال یا واسطه بزرگتر عرضه میکنند در برخی مواقع ممکن است این دلالها عملیاتی روی مواد جمعآوریشده انجام دهند که این عملیات بسیار محدود است مثلا جداسازی آهن خشک از سایر آهن آلات.
■ دلالهای تخصصی: این گروه فقط با یک نوع از مواد بازیافتی سروکار داشته و معمولا اطلاعات دقیقی در مورد خصوصیات و بازار این مواد دارند این نوع دلالها که بطور مثال متخصص آهنآلات هستند اشتغال در مواد غیرآهنی را بیهوده میدانند ولی ممکن است مواد جمعآوری شده را به متخصصان بفروشند.
■ موسسات خدماتی: این گونه موسسات همیشه داوطلبانه عمل بازیافت را انجام داده و معمولا برای جمعآوری وسایل قابل استفاده و قابل فروش از مردم دعوت عمومی به عمل آورد.
----------------------
منبع: سایت مهندسی بهداشت محیط envi.ir[/JUSTIFY]
چه کسی حاضر است؟
کاربران حاضر در این انجمن: کاربر جدیدی وجود ندارد. و 0 مهمان