آهن در آب های سطحی و زیر زمینی

[naderloo]

[align=justify]در آبهاي زيرزميني و آبهاي سطحي كه خاصيت اسيدي داشته باشند مقدار آهن متغير است. در آبهاي قليايي از صافي عبور داده شده از يك ميلي گرم درليتر متجاوز نيست.
وجود آهن در آب سبب پيدايش طعم و ايجاد لكه بر لوازم بهداشتي از قبيل دستشويي، كاسه توالت چيني، وان حمام، ملحفه ها و پارچه هاي سفيد مي شود. بدين ترتيب مقدار آهن در آبهاي آشاميدني و آبهايي كه به مصارف عمومي مي رسند به 0/3 ميلي گرم در ليتر محدود شده است.
در شرايطي كه محيط احيا كننده باشد، تركيبات فرو در آبهاي طبيعي نسبتا محلول است و در شرايطي كه عوامل بوجود آورنده كمپلكس آهن در محيط نباشند تركيبات فريك فقط در ph پايين تر از 5 در آب حل خواهند شد. در صورتيكه جريان آب توام با تهويه باشد و يا محلولهاي كلردار جهت ضدعفوني كردن در آب اضافه
گردد آهن بصورت فريك اكسيد و در اثر ئيدروليز ئيدروكسيد آهن 3 كه نا محلول است رسوب خواهد كرد.در اينصورت در اغلب آب هاي زير زميني آهن را به صورت محلول و در آب هاي سطحي آهن را به صورت به صورت ئيدروكسيد غير محلول ميبينم.
[/align]