نام بهداشت محيط برای این رشته جالب نيست واقعيت را باور كنيم

[shizogoni]

[FONT=Verdana]با عرض سلام و خسته نباشید خدمت همه ی دوستان عزیز [/FONT]
1.خیلی خوشحالم که همچین محلی وجود داره تا بتونیم با همکاران و هم رشته ای های عزیزمون در سراسر ایران به بحث و تبادل نظر بپردازیم.

2.دوستان! اینکه ما اینجا جمع بشیم و بگیم که صرفا چه نامی مناسبه برای این رشته چه تاثیری داره؟ بهتر نیست که در مورد اینکه از چه راهی برای این تغییر نام وارد بشیم یا از طریق چه افرادی باید این کار صورت بگیره صحبت کنیم؟ کدوم سازمان یا اداره ی کشوره که این کار را انجام میده و ما باید چه اقداماتی انجام بدیم؟

3.دوستان اگر بیشتر در مورد کارهایی که میتونیم انجام بدیم و مطرح کردن این موضوع در سطح کشوری و رفتن به سمت و سوی این تغییر نام صحبت بشه فکر کنم بیشتر به نفعمون باشه تا اینکه بخواهیم بین اسامی معرفی شده مقایسه کنیم یا در مورد اینکه فلان آدم بیسواد در مورد رشتمون چی گفته صحبت کنیم.

[daniyas]

عرض سلام دارم خدمت دوست عزیزم.
من با اسم مهندسی محیط موافق هستم به جهت اینکه بخش بزرگی از این رشته را واحد های مهندسی و فنی تشکیل میده ولی از جهتی به کار بردن واژه بهداشت نیز اجتناب ناپذیره چرا که در کنار اون همه واحد های مهندسی و طراحی، دروسی مثل بهداشت مواد غذایی ، میکروبیولوژی آبفا یا تصفیه بیولوژِیک داریم و بحث مهندسی محیط را از جنبه های بهداشتی و زیستی مورد بررسی قرار می ده. این باعث می شه که این رشته علاوه بر وجود جنبه های فنی دارای جنبه های بهداشتی و زیستی هم باشه.
به نظر من بهتره به جای تغییر عنوان برای این رشته بیشتر به فکر شناساندن این رشته به جامعه باشیم همچنین جهت جایگاه از دست رفته این رشته تلاش کنیم. همون طور که می دونید در گذشته ظراحی های شبکه های آبرسانی شهری و روستایی و طراحی های شبکه های جمع آوری فاضلاب و خیلی دیگر از موارد جزء وظایف یک تکنسین یا مهندس بهسازی(بهداشت محیط سابق) بوده که به دلایلی این وظایف در حال حاضر توسط متخصصین مکانیک و تاسیسات و عمران به دوش کشیده می شه. البته این مثالی بود از دو وظیفه اصلی و اساسی تحصیل کردگان این رشته.
به امید روزی که بهداشت محیط به جایگاه واقعی و اصلی خودش برسه.

[mmaroosi]

با سلام
با تمام احترامی که برای دوستان قائلم اما بنده با مهندسی بهداشت محیط موافقم
بر خلاف نظر فرشید عزیز باید بگم که عنوان مهندسی بهداشت محیط وجود خارجی دارد!
Environmental health engineering
در خصوص چرایی حمایتم از نام مهندسی بهداشت محیط هم قبلا یه کم توضیح دادم اما امروز میخوام یه قصه دیگه بگم
چند وقت پیش به مناسبتی یه کتاب مرجع در خصوص آلودگی هوا مطالعه می کردم که در بین دانشجویان ارشد و دکترای مهندسی بهداشت محیط به نام بابل معروفه

[FONT=Palatino-Italic][FONT=Palatino-Italic][CENTER]Fundamentals of Air Pollution [/CENTER][/FONT][/FONT][FONT=Palatino-Roman][FONT=Palatino-Roman]FOURTH EDITION[/FONT][/FONT]

[CENTER][FONT=Palatino-Roman][FONT=Palatino-Roman]daniel vallero[/FONT] [/FONT][/CENTER]
در صفحه 9 این کتاب یه بحثی هست تحت عنوان تفاوت مهندس محیط زیست و مهندس بهسازی چیست؟

[FONT=Palatino-Bold][FONT=Palatino-Bold][LEFT][FONT=Arial]DISCUSSION[/FONT][/LEFT]
[LEFT][FONT=Arial]?WHAT IS THE DIFFERENCE BETWEEN AN ENVIRONMENTAL ENGINEER AND A SANITARY ENGINEER[/FONT][/LEFT][RIGHT]
[/RIGHT][/FONT][/FONT]
در ادامه توضیح می دهد که هنگامی که مبحث آلودگی هوا به عنوان یک بحث جدید و مجزا مطرح شد، بسیاری از مهندسان مرتبط با آلودگی هوا خود را مهندس بهساز می نامیدند. در حالیکه بعدتر واژه مهندس محیط زیست جایگزین واژه مهندسی بهسازی شد. و در ادامه دلایل جایگزینی واژه مهندسی محیط زیست به جای مهندسی بهسازی را توضیح می دهد
[FONT=Palatino-Roman][FONT=Palatino-Roman]
There were many reasons for the name change. [/FONT][/FONT]
[FONT=Palatino-Roman][FONT=Palatino-Roman][RIGHT]
[/RIGHT][/FONT][/FONT]
یکی از دلایل مهم این است که در مهندسی محیط زیست ارتباط متقابل بیشتری بین محیط بیجان و محیط جاندار برای حفظ سلامت انسان و محیط زیست وجود دارد
با شروع قرن بیستم و افزایش سطح رفاه مهندسان به سمت پروژه های مرتبط با بهداشت عمومی رفتند که از آن جمله می توان به آبرسانی، دفع فاضلاب، لندفیل و... اشاره نمود.
در این زمان مهندسین بهسازی به سراغ طراحی سیکلون، اسکرابر و ... به منظور حذف آلاینده ها از دودکش کارخانجات رفتند بعد تر مشخص شد که بحث کنترل آلاینده ها تنها یک مبحث فنی و مهندسی نیست. و باید به جنبه های دیگر نیز توجه نمود. واقعیت امر این بود که در کنار طراحی باید به مسایل دیگری نیز توجه می شد.
هر چند روش های مهندسی و طراحی جزو مبانی روش های کنترل آلودگی هوا به شمار می روند. اما در حال حاضر به عنوان بخشی از رهیافت کنترل آلودگی هوا محسوب می شوند
بنابر این در حال حاضر برای بیان سیستمهای مهندسی، بهینه سازی و استفاده از اصولی غیر از اصول فیزیکی (اصول شیمی و بیولوژیکی) در کنترل آلودگی محیط زیست بهتر است که از واژه "مهندسی محیط زیست" به جای "مهدسی بهسازی" استفاده کرد.
به قول
Vesilind و همکاران در ویراست چهارم کتاب مهندسی محیط زیست، " در مبحث محیط زیست(environmental health) همه چیز مهم است".
[RIGHT]و تنها جنبه های مهندسی مطرح نیست. بلکه ارتباطات بین محیط جاندار و بی جان، محیط بیولوژیکی، روابط شیمیایی و ... با اهمیت است.

الغرض:

چنان که ملاحضه می شود پنبه مهندسی بهسازی در کتب مرجع بهداشت محیط زده شده است. حال ما به دنبال زنده کردن واژه ای هستیم که در زادگاه خود مرده است و جای خود را به واژه دیگری داده است.

برای اثبات این ادعا یعنی مرگ واژه مهندسی بهسازی توجه دوستان را به تغییر عنوان کتاب سالواتو جلب میکنم. دوستان با سابقه تر به یاد دارند که عنوان قبلی کتاب سالواتو تا ویرایش چهارم(1994) این بود:

Environmental Engineering and Sanitation



اما از ویرایش پنجم(2003) به بعد عنوان کتاب به صورت زیر تغییر یافت

Environmental Engineering


و عنوان sanitation حذف شد!

در خصوص چرایی تغییر واژه مهندسی بهسازی به بهداشت محیط نیز باید به سراغ اساتیدرفت. که از جمله آنان می توان به دکتر شریعت، دکتر مصداقی نیا، و... اشاره نمود. [/RIGHT]
[RIGHT]به زعم بنده یکی از علل تغییر عنوان رشته ادغام بهداشت محیط در نظام شبکه بود. قبل از ادغام بهداشت محیط در نظام شبکه و خدمات بهداشتی اولیه رشته بهداشت محیط یا مهندسی بهسازی در دانشکده فنی و مدارس عالی تدریس می شد. اما پس از تغییر و تحولات نظام سلامت این رشته به دانشگاه علوم پزشکی نقل مکان نمود.[/RIGHT]
[RIGHT]اولین دروه بهداشت محیط در دانشگاه علوم پزشکی در سال 64 و در دانشگاه علوم پزشکی ایران شکل گرفت. و از اولین دانشجویان بهداشت محیط به شکل کنونی میتوان به دکتر نبی زاده اشاره نمود.[/RIGHT]
[RIGHT]
حال صلاح مملکت خویش خسروان دانند.[/RIGHT]
[RIGHT] [/RIGHT]

[farshid]

ضمن عرض خسته نباشید
جناب ماروسی دقیقا به هدف زد
در کتاب والرو به خوبی این بحث توضیح داده شده است.
اما مهندسی بهداشت محیط نیست.

شاید برای کشور ما که دروس مهندسی محیط زیست در قالب بهداشت محیط عرضه می شود مهندسی بهداشت محیط آخرین واژه باشد.

این عنوانها تمام واژگانی است در دانشگاه های دنیا برای علوم محیط زیست و بهداشتی انتخاب شده است. البته الان بر این نظرم که دیگر واژگان اهمیتی ندارند. باید کار خودمان را بکنیم.

1-مهندسی محیط زیست
2-علوم محیطی
3-مهندسی محیط
4-مهندسی منابع طبیعی(گرایش آلودگی محیط زیست)
5- علوم بهداشت محیط
6- تکنولوژی محیط زیست
7-تکنولوژی مهندسی برای بهداشت محیط
8- بهداشت محیط و حرفه ای
9- مهندسی بهسازی
10-بهداشت محیط
11-ایمنی و بهداشت محیط
12-مهندسی محیط زیست و بهداشت محیط
13-تکنولوژی و بهداشت محیط
14-بهداشت و علوم محیط زیست
15-علوم بهداشت محیط و حرفه ای
16-مهندسی بهداشت عمومی
17-تکنولوژی و مهندسی محیط زیست
18-مهندسی شیمی و محیط زیست
19-مهندسی بهدشت محیط
20- علوم و مهندسی بهداشت محیط
خسته شدم دیگه

خلاص

[sepideh_f]

باسلام.من هم اصلا اسم این رشته رو دوست ندارم........ولی عاشق رشتم هستم!!!!
من به مسئولین تغییر نام این رشته {مهندسی فرآیند }یا همون {مهندسی بهسازی} رو پیشنهاد میکنم.
خواهش میکنم تا قبل از فارغ التحصیلی این مهندسان پنهان اسم رشته عوض بشه.........

[davoudinejad]

سلام دوست عزیز
همون مهندسی بهسازی خوبه چون مهندسی فرایند سالهاست که برای مهندسی شیمی استفاده میشه!
یک مهندس شیمی

[mirdar]

مهندسي بهداشت محيط زيست

[cyrus]

سلام
سال نو مبارک امیدوارم سال خوبی داشته باشین
می خواستم نظر بزرگواران را راجع به [HIGHLIGHT=#ffff00]مهندسی ارزیابی و بهسازی محیط زیست[/HIGHLIGHT] به جای [HIGHLIGHT=#eeece1]مهندسی بهداشت محیط[/HIGHLIGHT] بدونم.
با تشکر

[naderloo]

سلام
سال نو مبارک امیدوارم سال خوبی داشته باشین
می خواستم نظر بزرگواران را راجع به [HIGHLIGHT=#ffff00]مهندسی ارزیابی و بهسازی محیط زیست[/HIGHLIGHT] به جای [HIGHLIGHT=#eeece1]مهندسی بهداشت محیط[/HIGHLIGHT] بدونم.
با تشکر

سلام، دوست گرامی چون مبحث مشابه وجود داشت مطلب شما به این بخش انتقال یافت

در خصوص سوال شما باید عرض کنم که در نظر سنجی بالای سایت عنون مهندسی بهسازی محیط نیز قید گردیده است، و شما نیز میتوانید در این نظر سنجی شرکت نمایید

[amirtkh]

دوستان عزیز بهتر هست که کمی منطقی تر فکر کنیم. شاید دوستانی که کمی مسن تر باشند خاطرشان باشه که مهندسی مکانیک رشته خوش نامی نبود و همه عوام زمانی آن را معادل تعمیرکار خودرو می دانستند. ولی امروزه با افزایش سطح سواد جامعه، جایگاه این رشته، در دیدگاه عوام، به عنوان یکی از پر طرفدارترین رشته های گروه ریاضی تغییر کرده است. آیا اگر مسئولین وقت وزارت علوم برای حل این مشکل، نام رشته را تغییر می دادند مشکل دانشجویان ورودی دهه های پنجاه و شصت دانشگاهها حل می شد؟! مطمئناً خیر. راه خوش نام کردن یک رشته دانشگاهی نشان دادن جایگاه شغلی و علمی آن در جامعه می باشد نه بَزَک کردن نام آن. بهداشت محیط ترجمه انگلیسی Environmental Health است که رشته ای پر طرفدار در دانشگاههای آمریکا می باشد. دلیل آن نیز وجود صدها موقعیت کاری بسیار مناسب برای دانش آموختگان این رشته می باشد.
دوستان عزیز بنده یکی از صدها دانش آموخته کارشناسی بهداشت محیط بوده که کارشناسی ارشد و دکتری خود را در رشته مهندسی عمران با گرایش محیط زیست دنبال نموده ام لیکن هنوز خود را جزئی از خانواده بهداشت محیط می دانم. پس از فراغت از تحصیل و چندین سال تدریس در دروس مختلف مهندسی عمران و بهداشت محیط، توانایی این دو گروه را یکسان نمی پندارم. سرفصل های مورد استفاده در رشته بهداشت محیط بسیار گسترده تر و کاربردی تر از رشته های عمران می باشد، لیکن با کمال تاسف دانش آموختگان بهداشت محیط اعتماد به نفس اندکی در زمینه ورود به شرکت های مهندسی مشاور (حیطه طراحی) از خود نشان می دهند در حالی که دانشجویان عمران با وجود نقایص بسیار در اطلاعات زیست محیطی خود با اعتماد به نفس بالایی سعی در اشتغال در این حیطه می نمایند. دانشجویان بهداشت محیط بر خلاف توانایی های بالای خود بیشتر تمایل به شروع فعالیت در اپراتوری سیستم های تصفیه آب و فاضلاب، آزمایشگاههای کنترل کیفیت آب، فاضلاب و هوا و یا ورود به سیستم بهداشت محیط در بیمارستانها، شهرداری ها، مراکز دفن زباله و یا سازمان حفاظت محیط زیست را دارند تا ورود به حیطه طراحی و اجرای سیستم های کنترل آلاینده های زیست محیطی.
یکی از دلایلی که دانشجویان بهداشت محیط را از ورود به حیطه طراحی دور می نماید، عدم تسلط کافی به دروس پایه ای همچون ریاضیات می باشد. لازم به ذکر است که یکی از معدود رشته هایی که محتوای کاملاً مهندسی داشته لیکن از رشته تجربی دانشجو می پذیرد رشته بهداشت محیط است. البته پذیرش دانشجو از رشته تجربی خود باعث شده که دانشجویان با تسلط بیشتری دروس کاربردی همچون میکروبیولوژی و شیمی را فرا گرفته و در زمینه اپراتوری سیستم های بیولوژیکی خود را تواناتر از سایر رقبا معرفی نمایند. به نظر می رسد این مسئله مورد توجه مسئولین هیئت بُرد بهداشت محیط در وزارت بهداشت هم قرار گرفته و آنان نیز با درج بیش از 9 واحد ریاضیات در رشته کارشناسی پیوسته بهداشت محیط سعی در تصحیح مشکل مطرح شده نمودنده اند.
اگر به لیست کتب زیست محیطی نگاهی بیندازید بیش از 70% آنها حاصل تلاش اساتید بزرگوار در رشته بهداشت محیط می باشد و اساتید رشته های مهندسی عمران و مهندسی محیط زیست با وجود ادعاهای فراوان هنوز نتوانسته اند خود را در تالیف و ترجمه کتب به پای اساتید بهداشت محیطی برسانند. در زمینه تالیف مقالات علمی نیز وضعیت به همین منوال است. اگر به لیست مقالات انتشار یافته در وب سایت مجلات معتبر علمی و پژوهشی همچون مجله آب و فاضلاب سری بزنید خواهید دید که تعداد اساتید صاحب مقاله در رشته بهداشت بسیار بیشتر از عمران و سایر رشته ها می باشد.
سایر شواهد برتری بهداشت محیطی ها بر سایر رقبا را باید در سالهای گذشته جستجو کرد. هنوز شاید برخی از دوستان به خاطر داشته باشند که بهداشت محیطی ها امکان شرکت در کنکور رشته مهندسی عمران با گرایش محیط زیست را داشتند. تقریباً همه ساله بخش قابل توجهی از ورودی های کارشناسی ارشد رشته مهندسی عمران-محیط زیست دانشگاههای کشور را دانش آموختگان بهداشت محیط تشکیل می دادند، تعداد بهداشت محیطی ها در عمران آنقدر زیاد شده بود که وزارت علوم برای فراهم آوردن شرایط ادامه تحصیل دانش آموختگان عمران در رشته خودشان، شرکت دانشجویان بهداشت محیط را در این رشته ممنوع اعلام کرده و حتی دروس زیست محیطی همچون: تصفیه آب و فاضلاب را که دانشجویان بهداشت محیط یک سر و گردن از بچه های عمرانی بالاتر بودند را از لیست موارد امتحانی کنکور کارشناسی ارشد عمران-محیط زیست برای مدت ها حذف نمود.
لذا باید با یادآوری این حقایق و ایجاد اعتماد به نفس در جامعه بهداشت محیط ایران مشوق و پشتوانه های لازم را برای ورود دانش آموختگان بهداشت محیط به شرکت های خصوصی و مهندسی مشاور را هر چه بیشتر فراهم نمود. آن زمان است که کارفرمایان اعتماد بالاتر از آنچه که اکنون به دانش آموختگان این رشته دارند را پیدا نموده و دانش آموختگان این رشته را به سایر رشته های فعال در زمینه های زیست محیطی ترجیح خواهند داد. این امر بازار کار گسترده تری را در پیش روی دانش آموختگان قرار داده و نرخ بیکاری در میان بهداشت محیطی ها را کاهش می دهد و در مقابل دست مزد دریافتی را افزایش خواهد داد که نهایتاً نام بهداشت محیط بلند آوازه تر خواهد شد.
خاطرمان باشد تا وقتی که بهداشت محیطی ها از نام این رشته شرم گین بوده و از معرفی خود به این نام امتناع می ورزند نمی توان امیدی به تابناک شدن این نام بست و تغییر آن نیز کمکی به بهبود وضعیت معیشتی و اشتغال دانش آموختگان نخواهد نمود. بیایید با هم اندیشی و استفاده از خرد جمعی راه حلی عملی برای معرفی این رشته به جامعه را پیدا کنیم، نه فقط با تغییر نام سعی در پاک کردن صورت مسئله نماییم.

[navidsafavy]

خوب به قول خارجیااااا......waooo
دوست گرامیمون واقعا باعث خوشحالی و دگرگونی بنده شد

امیر خ

شما راست میگویید.....قبول دارم

اعتماد به نفس

انقدر در انتظار ماندیم که یادمان رفت منتظر چه هستیم.....

ممنون دوست گرامی

[AYROMO]

با مهندسی محیط موافقم

[behdashti1]

بسیاری از دوستان میل دارند اسم رشته بهداشت محیط به مهندسی محیط زیست تغییر پیدا کنه. ولی باید به عرضتون برسونم که رشته مهندسی محیط زیست در گرایش های آب و فاضلاب، مواد زائد جامد و همچنین گرایش آلودگی هوا در دانشگاه های زیر مجموعه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری وجود داره بنابراین تغییر نام رشته بهداشت محیط به رشته مهندسی محیط زیست عملاً امکان پذیر نیست. در ضمن تغییر نام به مهندسی بهسازی، مهندسی محیط انسانی و... از چاله تو چاه افتادن هست. بهداشت محیط از اینها هم خوشکل تره و هم حداقل توی این سالها جای خوشو توی شرکتها و غیره باز کرده و این اسامی برای کارفرماها غریبه بوده و سالها طول می کشه تا جا بیوفته و برای بهداشت محیطی ها کار پیدا بشه.
در ضمن اساتید و دانشجویان رشته هایی همچون محیط زیست و عمران سالها تلاش کردن و برای اسم رشته خودشون آبرو خریدن. حالا ما می خوایم با تغییر نام رشته بهداشت محیط و نزدیک کردن نام این رشته به رشته های مهندسی محیط زیست و یا عمران از آبروی اونها استفاده کنیم. بهتر نیست به جای استفاده از آبروی دیگران برای خود آبروی بیشتری دست و پا کنیم؟ بهتره کامنت های این بخش به سمت این بره که چطور می شه رشته بهداشت محیط رو به همگان معرفی کرد و دست اوردهای اساتید و دانشجوهاشو به همگان نشون داد تا پرستیژ این رشته بیشتر از قبل بشه. مثالی در زمینه مهجور ماندن رشته بهداشت محیط دکتر قاسم علی عمرانی می باشد. این استاد بزرگوار یکی از پرفروش ترین و جامع ترین کتب در زمینه مواد زائد جامد را در زمان خود ارائه دادند، لیکن همگان دکتر عبدلی از دانشکده محیط زیست دانشگاه تهران را در این زمینه صاحب نظر می دانند. مصاحبه های تلوزیونی و مطبوعاتی در زمینه مواد زائد جامد و معظلات بهداشتی آن نیز با دکتر عبدلی انجام می پذیرد. دلیل مهجور بودن اساتید بهداشت محیطی چیست؟ چرا رشته های نو ظهور دیگر گوی سبقت از رشته بهداشت محیط را ربوده اند؟ به نظرمی رسد جامعه بهداشت محیط ایران در نحوه تبلیغات و ارائه دستاوردهای اساتید خود راه اشتباهی را می پیماید که سایر رشته ها توانسته اند خود را به عنوان متخصص در زمینه های تخصصی بهداشت محیط معرفی نمایند.

[saeed_330]

با سلام
شما واقعا نگرانیهاتون در حد همین اسمه؟خودمونیم چرا بهداشت محیط باید مهندسی باشه؟ من که میگم این رشته و چند رشته دیگه باید در هم ادغام بشن

[sasha]

سلام
من وسارا دوستم با عنوان مهندسی بهسازی موافقیم
از شما و همه بچه های بهداشت محیط خواهش مندیم در این راستا اقدام نمایید. با تشکر