معیارهای نمونه برداری بر اساس اندازه ذرات هوابرد

[naderloo]

[align=justify] یکی از دوستان اطلاعاتی در خصوص معيارهاي نمونه برداري بر اساس اندازة ذرات هوابرد در خواست کرده بودند که به شرح ذیل ارسال میگردد:
مخاطرات بالقوة مواد شيميايي که بشکل ذرات جامد يا مايع معلق همراه با هواي تنفسي وارد بدن مي گردند بنا به دلايل زير به اندازه ذرات و غلظت جرمي آنها بستگي دارد :
1- تأثير اندازة ذرات در تعيين محل ته نشيني آنها در سيستم تنفسي
2- بسياري از بيماري هاي شغلي مرتبط با ذراتي هستند که در مناطق معيني از دستگاه تنفسي ته نشين مي شوند .
حد مواجهة مجاز (AOE) ذرات سيليس آزاد کريستالي در ابعاد و اندازة معيني پيشنهاد گرديده است و از سالهاي قبل مشخص گرديده که ارتباط معني داري بين بيماري سيليکوز و غلظت جرمي ذرات قابل استنشاق سيليس آزاد کريستالي وجود دارد در حال حاظر کميته فني با تکيه بر دو اصل ذيل در حال بررسي مجدد ساير مواد شيميايي است که بصورت ذره در محيط کار منتشر مي گردند :
1- براي هر ماده شيميايي که بر سلامت انسان مؤثر است اندازة ذرات نقش تعيين
کننده اي دارد .
2- غلظت جرمي ذرات مزبور در حد مواجهة مجاز تأثير گذار است .

حد مواجهة مجاز بر اساس اندازه و ابعاد ذرات به سه شکل بيان مي شود :
1- توده ذرات استنشاقي (Inhalable Particulate Mass = IPM-AOE) :
شامل مواد شيميايي مي گردد که در صورت ته نشين شدن در هر قسمت از مجاري دستگاه تنفسي ايجاد مخاطره مي کنند .
2- توده ذرات توراسيکي (Thoraci Particualte Mass = TPM-AOE) :
شامل آندسته از مواد شيميايي مي گردد که در صرت ته نشين شدن در هر قسمت از راههاي هوايي ريه و ناحيه تبادل گازي ايجاد مخاطره مي کنند .
3- تودة ذرات قابل تنفسي (Respirable Particulate Mass = RPM-AOE) :
شامل آندسته از مواد شيميايي مي گردد که در صورت ته نشين شدن در ناحيه تبادل گازي (کيسه هاي هوايي ريه) ايجاد مخاطره مي کند .
[/align]