مدیریت طلای کثیف

[naene]

مدیریت طلای کثیف


بازچرخ مواد عبارتست از استفاده مجدد از زباله مثل جمع آوری بطریهای مستعمل و استفاده مجدد از مواد خامی که از آنها بدست می آید. در کشورهای پیشرفته متداولترین موارد استفاده از این روش، عبارتست از: ظروف و قوطیهای آلومینیومی، فولادی، حلبی، بطریهای پلاستیکی، شیشه ای ، کارتونها و کاغذهای مختلف مثل روزنامه. اینگونه وسایل معمولاً از یکنوع ماده ساخته می شوند و سعی می شود حتی الامکان از مواد ساده تر در ساخت آنها استفاده شود تا امکان استفاده از آنها با این روش ساده تر شود.

خاکستر کردن

به فرایند از بین بردن زباله بوسیله سوزاندن آن گویند. این عمل بیشتر در کشورهای در حال توسعه انجام می شود در صورتیکه به علت گازهائی که در این روش تولید می شوند این روش، جزو اعمال منسوخ شده به شمار می روند.

از این پدیده برای تولید بخار و نیروی الکتریسیته استفاده می شود. هرچند بازیافت انرژی از این طریق بازده مناسبی را نخواهد داشت. در انواعی از دستگاههای بکار رفته در این روش، کنترل خوبی جهت کاهش گازهای خروجی سمی در سالیان اخیر صورت گرفته است.

خاکسترهای حاصل از این روش سمی است و ممکن است منجر به آلوده نمودن آبهای زیر زمینی شود بطوریکه در سالیان اخیر مدفون نمودن این مواد به یک مشکل مهم تبدیل شده است. در سال 1990 طی آزمایشهائی که در آلمان و فرانسه انجام شد و ،طی روشهای الکتریکی، خاکسترهای حاصل از این روش به مواد سود مند در صنایع سیمان تبدیل شده است. در تلاشی دیگر این خاکستر توسط روشهای شیمیائی به مواد پوششی و دیگر مواد مفید شیمیائی تبدیل می شود.

این روش، روش چندان مناسبی برای زباله محسوب نمی شود، اما می تواند صرفاً برای زباله های بیمارستانی بعنوان یک روش قابل توصیه باشد.


تکنیکهای بازیافت زباله

رویکرد جدید در استفاده از روشهائی است که از زباله بعنوان یک منبع قابل استفاده می نگرد. در این روش سادگی کار، چندان مورد نظر نمی باشد و بیشتر تاکید بر روی استحصال بیشتر منابع از زباله م باشد.

تعداد روش مختلف در این زمانه وجود دارد مثل روشهائی ه مواد استخراج شده و در سیستم و سرکش مجدد تولد و مصرف م شود یا قسمتها از زباله ه از لحاظ تولد مالرو بصرفه هستند به الکتریسیته تبدیل م شوند. استفاده از زباله بعنوان منابع تولید محصولات جدید و تبدیل آنها به مواد قابل اسفاده دیگر در شهرهای بزرگ، که از نظر زمینهای مناسب دفن زباله با مشکل روبرو هستند، مورد استفاده قرار گرفته است. همچنین دانش جدید، ثابت نموده است که دفن نمودن زباله، با وجود ساده بودن، ولی در دراز مدت به وضعیتی ناپابدار می انجامد. روشهای بازیافت و گردش دوباره (بازچرخ) زباله روز بروز پیشرفت می کند و تکنیکهای جدید، بوجود می آید.


بازچرخ مواد ( Recycling )

این واژه عبارتست از استفاده مجدد از زباله مثل جمع آوری بطریهای مستعمل و استفاده مجدد از مواد خامی که از آنها بدست می آید. در کشورهای پیشرفته متداولترین موارد استفاده از این روش، عبارتست از: ظروف و قوطیهای آلومینیومی، فولادی، حلبی، بطریهای پلاستیکی، شیشه ای ، کارتونها و کاغذهای مختلف مثل روزنامه. اینگونه وسایل معمولاً از یکنوع ماده ساخته می شوند و سعی می شود حتی الامکان از مواد ساده تر در ساخت آنها استفاده شود تا امکان استفاده از آنها با این روش ساده تر شود.

موادی که دراین سیستم تولید می شوند قابل رقابت با مواد دسته اول یا اصلی از لحاظ قیمت هستند. جمع آوری و باز چرخ این مواد هزینه بالاتری دارد، البته در کشور ما بدلیل گران بودن مواد اولیه و اصلی شاید این روش منتهی به تولید موادی ارزانتر شود. هر چه ما از روشهائی استفاده کنیم که در آنها نسیت به تفکیک زباله و جداسازی اینگونه زباله ها در مبداء اقدام شود یا ظروف جمع آوری مخصوص تفکیک زباله را بر اساس جنس قرار دهیم، هزینه های تولید اینگونه مواد را کاهش داده ایم. در غیر اینصورت این عمل یعنی تفکیک، ممکن است توسط دستگاههای خاص تفکیک بصورت انبوه صورت گیرد.

معمولاً در این روش موادی توصیه می شوند که انرژی کمتر، آب و دیگر موارد کمتر را برای مواد توصیه کنند تا نسبت به تولید مواد دست اول به صرفه باشند. بهعنوان مثال باز چرخ یک تن آلومینیوم دست دوم به صرفه جوئی و ذخیره پنج تن بوکسایت( سنگ معدن) و صرفه جوئی 95 درصد از انرژی که برای تصفیه آن مورد نیاز است منجر می شود.


تولید کمپوست

زباله ای از مواد غذائی و کاغذ، که هر دو قابل هضم بیولوژیکی هستند را نیز بگونه ای میتوان در سیستم بازچرخ وارد نمود. این موارد مورد هضم بیولوژیک مصنوعی قرار می گیرند تا به مواد ساده تر تجزیه شده و موجودات بیماریزای آن نیز کشته شوند. مواد حاصل از آن پس از طی فرآیند هضم بعنوان مالچ یا کمپوست در کشاورزی و بعنوان کود آلی گیاهی مورد استفاده قرار گرفته و بدین گونه در سیستم بازچرخ وارد می شوند.

روشهای مختلفی برای تولید کمپوست وجود دارند که از روشهای تولید کمپوست بسیار ساده از برگ درختان تا روشهای کالاً اتوماتیک پیشرفته در کارخانه های کمپوست تنوع دارند. این روشها به دو دسته کلی هوازی و بیهوازی تقسیم بندی می شوند هر چند که در اکثر موارد مخلوطی از این روشها مورد استفاده قرار می گیرد.

در روش هوازی بطور متناوب یا پیوسته هوادهی صورت می گیرد ولی در روش بیهوازی هوادهی صورت نمی گیرد که در نتیجه منجر به تولید گازهائی مثل متان می شود و این گاز بعنوان منبع انرژی مورد استفاده قرار می گیرد.


تجزیه گرمائی و گازدهی

این دو روش، تکنیکهائی هستند که به روش گرمادهی مواد، زباله ها را با اکسیژن محدودی به خاکستر تبذیل می کنند. این واکنش در یکسری ظروف و وسایل دربسته تحت فشار انجام می شود. مزیت این روش نسبت به سوزاندن و خاکستر کردن که قبلاً بیان شد، این است که انرژی بیشتری بازیافت و مورد استفاده مجدد قرار می گیرد.

در این روش، زباله جامد به موادی جامد، مایع یا گازی تبدیل می شود. این مواد گازی یا مایع تولیدی، می توانند بعنوان منبع انرژی سوزانیده شوند یا به سایر محصولات تبدیل شوند. ماده جامد باقیمانده نیز می تواند طی مراحل بعدی تصفیه، به کربن فعال تبدیل شوند.

گازدهی هم برای تبدیل مستقیم مواد آلی به گازهای مرکب از مونو اکسید کربن و هیدروژن ( ترکیب با هم) استفاده می شوند. این گاز در مراحل بعدی برای تولید الکتریسیته و بخار آب سوزانیده می شود.

[farshid]

سلام دوست عزیز
مرسی از مطلبی که قرار دادید

خواهشا هر مطلبی که قرار می دهید رفرنس اون هم بنویسید.
متشکر