شیوهای جدید مقابله با پشه
ارسال شده: 30 سپتامبر 2010 16:17
راهکارهای مقابله با پشه ها
هنگامی که سیل به راه می افتد و پس از آن آبها عقب نشینی می کنند رشد جمعیت پشه ها در چاله ها و حوضچه های برجای مانده از سیل از کنترل خارج می شود و مشکلات مضاعفی را بر ساکنان منطقه تحمیل می کند.
جوزف کونلون مشاور فنی انجمن کنترل پشه های آمریکا می گوید پشه ها در همه جا یافت می شوند. آنها قادرند در هر نوع اقلیمی به نشو و نما بپردازند. هر جایی که آب راکد وجود داشته باشد پشه هم هست. پشه ها بیماریهایی نظیر ویروس نیل غربی را با خود منتقل می کنند.
پایگاه اینترنتی LiveScience.com در گزارشی در زمینه شیوه های جدید علمی مقابله با پشه ها می نویسد علم برای این مشکل راه حل های مختلفی به شکل مواد دافع اصلاح شده، پشه های تراریخته، و رویکردهای جدید در طراحی واکسن ها و نیز برخی طرحهای علمی که در خانه ها قابل اجراست ارایه کرده است.
کنترل کردن فقط پشه ها
گامهای بلندی که در مسیر کنترل پشه ها برداشته شده است شامل ریشه کنی و تلاشهایی برای کنترل جمعیت پشه ها است که هدف این است فقط بر پشه ها تاثیر بگذارد و بر سایر حیوانات اثری نداشته باشد.
جیمز استارک مدیر اجرایی بخش کنترل پشه متروپولیتن که مسئولیت دفع پشه ها را در مینیاپولیس و سنت پول به عهده دارد می گوید یکی از مهمترین دستاوردها در این راه مواد کنترل زیست – عقلانی bio-rational است.
این مواد که در دهه ۱۹۸۰ تهیه شده اند درواقع گونه ای باکتری هستند که بطور طبیعی در زمین های باطلاقی یافت می شوند. این باکتریها در درون دریاچه ها و سایر منابع آبی که محل تولد و رشد و نمو لارو پشه است پاشیده می شود.
لارو پشه باکتری را می خورد و باکتری با تخریب دیواره معده حشره آن را از بین می برد. فقط پشه ها و معدودی از گونه های مگس ها مرتبط با پشه در برابر این باکتری آسیب پذیرند. سایر حیوانات و نیز انسان می توانند بدون هیچ مشکلی این باکتری را هضم کند.
این طرح که یکی از بزرگترین طرح ها در جهان است موفقیت بسیار بالایی بدست آورده است به ویژه هنگامی که با سامانه های جدیدتر پایگاه داده های رایانه ای تلفیق شده است. این سامانه ها امکان نقشه برداری و ردیابی مناطقی که نیاز به استفاده از باکتری است فراهم می سازد.
اما یک شیوه جدید که در واقع تغییری جدید در شیوه قدیمی است در آینده ای نزدیک محقق خواهد شد.
شیوه عقیم کردن حشره یا SIT شامل پرورش شمار زیادی حشره های نر عقیم و رهاسازی آنها در محیط طبیعی است. نرهای عقیم با هجومی گسترده در رقابت برای جفت یابی از همتایان طبیعی خود پیشی می گیرند و با به وجود آوردن نسل کاملی از تخم های نابارور ، جمعیت حشره را در هم می کوبند.
این شیوه تمام پشه ها را نابود نمی کند، اما جمعیت پشه آنقدر پایین نگه می دارد تا شیوع بیماری مهار شود.
جیمز بکنل حشره شناس محقق و دانشمند اصلی واحد کنترل پشه و مگس USDA می گوید این ترفند پیشتر بر روی سایر حشرات نیز موثر بوده است. در تحقیقات گذشته از پرتوافشانی برای عقیم سازی استفاده می شد، اما این کار برای پشه ها مشکل زاست زیرا توانایی رقابت برای جفت یابی را در آنها کاهش می دهد.
اکنون یک شرکت انگلیسی به نام Oxytec رویکرد جدیدی از SIT را دنبال می کند و از پشه هایی اصلاح یافته ژنتیکی استفاده می کند.
بکنل می گوید پشه ها یک ژن حساس دربرابر پادزیست ها دارند. می توان با مقدار کمی پادزیست در آزمایشگاه آنها را پرورش داد و به تکثیر آنها پرداخت. سپس وقتی در محیط طبیعی رها می شوند از آنجا که پادزیست طبیعی وجود ندارد ، این ژنها فعال می شوند و حشره را عقیم می گذارند.
براساس مقاله ای که در شماره ۲۱ ماه مه مجله نیچر منتشر شده است این شیوه می تواند به زودی در مناطق مورد هجوم مالاریا در مالزی مورد استفاده قرار گیرد.
سایر تلاشها بر کنترل توانایی پشه های زنده در انتشار بیماری در بین انسانها معطوف است.
[center]
[/center]مشهودترین شیوه برای انجام این کار استفاده از واکسن هاست. برای ویروس تب زرد گرمسیری واکسنی وجود دارد، اما در آمریکا برای شایعترین بیماریهایی که از طریق پشه ها منتقل می شود هیچ واکسنی یافت نشده است.
در مورد ویروس نیل غربی واکسنی برای اسب ها وجود دارد، اما برای انسانها هنوز چیزی کشف نشده است.
کونلون علت را مشکل بودجه بیان می کند. تولید و توزیع واکسن های انسانی یک فرایند فوق العاده پرهزینه است و ۱۰ سال طول می کشد تا یک طرح به مرحله تولید تجاری برسد. شمار مبتلایان هم آنقدر نیست که یک شرکت بتواند واکسن خود را بر روی آنها آزمایش کند.
اما یک تحول جدید در فناوری واکسن می تواند این روند را تغییر دهد. محققان به تازگی در دانشگاه استونی بروک در نیویورک اعلام کردند شیوه جدیدی در طراحی واکسن یافته اند که می تواند بطور بالقوه این فرایند را سریعتر و ارزانتر سازد.
این محققان دریافتند از طریق اصلاح ژنتیکی می توان ویروس ها را ضعیف تر کرد و توانایی تکثیر آنها را در بدن کاهش داد. در آزمایشهای انجام شده ، موشها با دریافت نسخه ضعیف شده واکسن فلج در برابر ویروس وحشی ایمنی پیدا کردند. نتایج این تحقیق در شماره ۲۶ ژوئن مجله “ساینس” منتشر شده است.
محققان می گویند این شیوه می تواند به دانشمندان در تهیه سریعتر واکسن های جدید در مقایسه با روشهای کنونی کمک کند و اساسا مدت زمان تصمیم گیری برای یافتن واکسن برای یک ویروس خاص و تهیه یک واکسن موثر را سرعت بخشد.
بیشتر هزینه های تهیه واکسن مربوط به آزمایشهای بالینی گسترده است، که این مشکل احتمالا برطرف نخواهد شد. شیوه جدید می تواند هزینه های اولیه تهیه واکسن را کاهش دهد و بطور بالقوه تهیه واکسن را برای بیماریهایی که درحال حاضر واکسنی برای آنها وجود ندارد عملی سازد.
دفع کننده های بهتر
یک حوزه مهم دیگر تحقیق مواد دفع کننده بهتر است که می تواند پشه ها را بطور موثرتر از مردم دور نگه دارد. اولریش برنیر محقق USDA و پژوهشگران دانشگاه فلوریدا اخیرا دستاوردهای بزرگی در این زمینه داشته اند.
آنها با استفاده از ۵۰ سال اطلاعات در مورد مواد دفع کننده شیمیایی، یک برنامه رایانه ای مبتنی بر مغز را برنامه ریزی کردند تا ترکیبات و ساختارهای مولکولی رایج در دفع کننده های موثر را بشناسد. سپس برنامه ای برای بررسی ۲ هزار ترکیب شیمیایی تهیه کردند تا ترکیباتی را که ویژگیهای مشابه دارند بیابند.
براساس گزارشی که در شماره ۲۷ ماه مه نشریه “Proceedings of the National Academy of Sciences ” منتشر شده است ، محققان ۲۳ ترکیب مصنوعی جدید یافتند که می تواند از تمام مواد دافع حشرات موجود در بازار بهتر عمل کند.
دروافع رایج ترین مواد کنونی دفع کننده حشرات “DEET” در یک محیط بسته به مدت ۱۷ روز موثر است درحالی که یکی از این ترکیبات جدید به مدت ۸۵ روز کارایی دارد.
این نوع تحقیق که مشتمل بر استخراج داده هاست چیز تازه ای نیست، نحوه کاربرد این شیوه تازگی دارد. محققان سالهاست از این شیوه برای طراحی داروها استفاده می کنند، اما حشره شناسان به تازگی به سراغ این روش رفته اند.
هجوم خانگی
دفع پشه ها نیازمند دسترسی به آزمایشگاه نیست. تنها کاری که باید انجام داد اجرای سه دستور “دی” است.
زهکشی
لارو پشه ها برای بیرون آمدن از تخم نیاز به آب دارند. اما به آب خیلی زیادی نیاز ندارند. کونلون مشاهده کرده است که پشه ها در همه جا از تشتک های دورریخته شده بطری ها تا چین و چروک های tarp به تولید مثل می پردازند. اما نمی خواهید شاهد تولیدمثل پشه ها در حیاط خلوت خانه تان باشد باید تمام منابع آب راکد را هر چقدر هم کوچک باشد از بین ببرید.
پوشاک
پشه ها می توانند از طریق لباسهای تنگ و چسبان نیش بزنند و لباسهای تیره رنگ آنها را جذب می کند. لباسهای مطلوب مقاوم در برابر پشه لباسهای گشاد و آستین بلند در رنگ های روشن هستند. به ویژه دیدن رنگ زرد برای آنها نامطلوب است. به همین خاطر لامپ های زرد bug lights می تواند در این زمینه مفید باشد. آنها پشه ها را دور نمی کنند، اما جذب هم نمی کنند.
*دفاع فقط چهار ماده فعال در حال حاضر مورد تایید اداره نظارت بر مواد غذایی و دارویی آمریکا رسیده است که به طور موثر و بی خطر پشه ها را دفع می کنند: DEET ،picaridin ، ir3535 و برای کسانی که نوع گیاهی را ترجیح می دهند روغن اوکالیپتوس لیمویی. کونلون می گوید از آنجایی که مواد ضد حشره بسیاری در بازار وجود دارد که بی اثرند جستجو برای این مواد با اهمیت است.
داروهای رایج عامی نظیر سیر و ویتامین ب یک در تحقیقات double blind بی فایده شناخته شده اند. روغن درخت میخک که به یک دفع کننده پشه ها شهرت دارد فقط در غلظت های بالا که می تواند پوست انسان را بسوزاند. بنابراین کارایی دارد اما نه در مقادیر پایین.
هنگامی که سیل به راه می افتد و پس از آن آبها عقب نشینی می کنند رشد جمعیت پشه ها در چاله ها و حوضچه های برجای مانده از سیل از کنترل خارج می شود و مشکلات مضاعفی را بر ساکنان منطقه تحمیل می کند.
جوزف کونلون مشاور فنی انجمن کنترل پشه های آمریکا می گوید پشه ها در همه جا یافت می شوند. آنها قادرند در هر نوع اقلیمی به نشو و نما بپردازند. هر جایی که آب راکد وجود داشته باشد پشه هم هست. پشه ها بیماریهایی نظیر ویروس نیل غربی را با خود منتقل می کنند.
پایگاه اینترنتی LiveScience.com در گزارشی در زمینه شیوه های جدید علمی مقابله با پشه ها می نویسد علم برای این مشکل راه حل های مختلفی به شکل مواد دافع اصلاح شده، پشه های تراریخته، و رویکردهای جدید در طراحی واکسن ها و نیز برخی طرحهای علمی که در خانه ها قابل اجراست ارایه کرده است.
کنترل کردن فقط پشه ها
گامهای بلندی که در مسیر کنترل پشه ها برداشته شده است شامل ریشه کنی و تلاشهایی برای کنترل جمعیت پشه ها است که هدف این است فقط بر پشه ها تاثیر بگذارد و بر سایر حیوانات اثری نداشته باشد.
جیمز استارک مدیر اجرایی بخش کنترل پشه متروپولیتن که مسئولیت دفع پشه ها را در مینیاپولیس و سنت پول به عهده دارد می گوید یکی از مهمترین دستاوردها در این راه مواد کنترل زیست – عقلانی bio-rational است.
این مواد که در دهه ۱۹۸۰ تهیه شده اند درواقع گونه ای باکتری هستند که بطور طبیعی در زمین های باطلاقی یافت می شوند. این باکتریها در درون دریاچه ها و سایر منابع آبی که محل تولد و رشد و نمو لارو پشه است پاشیده می شود.
لارو پشه باکتری را می خورد و باکتری با تخریب دیواره معده حشره آن را از بین می برد. فقط پشه ها و معدودی از گونه های مگس ها مرتبط با پشه در برابر این باکتری آسیب پذیرند. سایر حیوانات و نیز انسان می توانند بدون هیچ مشکلی این باکتری را هضم کند.
این طرح که یکی از بزرگترین طرح ها در جهان است موفقیت بسیار بالایی بدست آورده است به ویژه هنگامی که با سامانه های جدیدتر پایگاه داده های رایانه ای تلفیق شده است. این سامانه ها امکان نقشه برداری و ردیابی مناطقی که نیاز به استفاده از باکتری است فراهم می سازد.
اما یک شیوه جدید که در واقع تغییری جدید در شیوه قدیمی است در آینده ای نزدیک محقق خواهد شد.
شیوه عقیم کردن حشره یا SIT شامل پرورش شمار زیادی حشره های نر عقیم و رهاسازی آنها در محیط طبیعی است. نرهای عقیم با هجومی گسترده در رقابت برای جفت یابی از همتایان طبیعی خود پیشی می گیرند و با به وجود آوردن نسل کاملی از تخم های نابارور ، جمعیت حشره را در هم می کوبند.
این شیوه تمام پشه ها را نابود نمی کند، اما جمعیت پشه آنقدر پایین نگه می دارد تا شیوع بیماری مهار شود.
جیمز بکنل حشره شناس محقق و دانشمند اصلی واحد کنترل پشه و مگس USDA می گوید این ترفند پیشتر بر روی سایر حشرات نیز موثر بوده است. در تحقیقات گذشته از پرتوافشانی برای عقیم سازی استفاده می شد، اما این کار برای پشه ها مشکل زاست زیرا توانایی رقابت برای جفت یابی را در آنها کاهش می دهد.
اکنون یک شرکت انگلیسی به نام Oxytec رویکرد جدیدی از SIT را دنبال می کند و از پشه هایی اصلاح یافته ژنتیکی استفاده می کند.
بکنل می گوید پشه ها یک ژن حساس دربرابر پادزیست ها دارند. می توان با مقدار کمی پادزیست در آزمایشگاه آنها را پرورش داد و به تکثیر آنها پرداخت. سپس وقتی در محیط طبیعی رها می شوند از آنجا که پادزیست طبیعی وجود ندارد ، این ژنها فعال می شوند و حشره را عقیم می گذارند.
براساس مقاله ای که در شماره ۲۱ ماه مه مجله نیچر منتشر شده است این شیوه می تواند به زودی در مناطق مورد هجوم مالاریا در مالزی مورد استفاده قرار گیرد.
سایر تلاشها بر کنترل توانایی پشه های زنده در انتشار بیماری در بین انسانها معطوف است.
[center]
[/center]مشهودترین شیوه برای انجام این کار استفاده از واکسن هاست. برای ویروس تب زرد گرمسیری واکسنی وجود دارد، اما در آمریکا برای شایعترین بیماریهایی که از طریق پشه ها منتقل می شود هیچ واکسنی یافت نشده است.در مورد ویروس نیل غربی واکسنی برای اسب ها وجود دارد، اما برای انسانها هنوز چیزی کشف نشده است.
کونلون علت را مشکل بودجه بیان می کند. تولید و توزیع واکسن های انسانی یک فرایند فوق العاده پرهزینه است و ۱۰ سال طول می کشد تا یک طرح به مرحله تولید تجاری برسد. شمار مبتلایان هم آنقدر نیست که یک شرکت بتواند واکسن خود را بر روی آنها آزمایش کند.
اما یک تحول جدید در فناوری واکسن می تواند این روند را تغییر دهد. محققان به تازگی در دانشگاه استونی بروک در نیویورک اعلام کردند شیوه جدیدی در طراحی واکسن یافته اند که می تواند بطور بالقوه این فرایند را سریعتر و ارزانتر سازد.
این محققان دریافتند از طریق اصلاح ژنتیکی می توان ویروس ها را ضعیف تر کرد و توانایی تکثیر آنها را در بدن کاهش داد. در آزمایشهای انجام شده ، موشها با دریافت نسخه ضعیف شده واکسن فلج در برابر ویروس وحشی ایمنی پیدا کردند. نتایج این تحقیق در شماره ۲۶ ژوئن مجله “ساینس” منتشر شده است.
محققان می گویند این شیوه می تواند به دانشمندان در تهیه سریعتر واکسن های جدید در مقایسه با روشهای کنونی کمک کند و اساسا مدت زمان تصمیم گیری برای یافتن واکسن برای یک ویروس خاص و تهیه یک واکسن موثر را سرعت بخشد.
بیشتر هزینه های تهیه واکسن مربوط به آزمایشهای بالینی گسترده است، که این مشکل احتمالا برطرف نخواهد شد. شیوه جدید می تواند هزینه های اولیه تهیه واکسن را کاهش دهد و بطور بالقوه تهیه واکسن را برای بیماریهایی که درحال حاضر واکسنی برای آنها وجود ندارد عملی سازد.
دفع کننده های بهتر
یک حوزه مهم دیگر تحقیق مواد دفع کننده بهتر است که می تواند پشه ها را بطور موثرتر از مردم دور نگه دارد. اولریش برنیر محقق USDA و پژوهشگران دانشگاه فلوریدا اخیرا دستاوردهای بزرگی در این زمینه داشته اند.
آنها با استفاده از ۵۰ سال اطلاعات در مورد مواد دفع کننده شیمیایی، یک برنامه رایانه ای مبتنی بر مغز را برنامه ریزی کردند تا ترکیبات و ساختارهای مولکولی رایج در دفع کننده های موثر را بشناسد. سپس برنامه ای برای بررسی ۲ هزار ترکیب شیمیایی تهیه کردند تا ترکیباتی را که ویژگیهای مشابه دارند بیابند.
براساس گزارشی که در شماره ۲۷ ماه مه نشریه “Proceedings of the National Academy of Sciences ” منتشر شده است ، محققان ۲۳ ترکیب مصنوعی جدید یافتند که می تواند از تمام مواد دافع حشرات موجود در بازار بهتر عمل کند.
دروافع رایج ترین مواد کنونی دفع کننده حشرات “DEET” در یک محیط بسته به مدت ۱۷ روز موثر است درحالی که یکی از این ترکیبات جدید به مدت ۸۵ روز کارایی دارد.
این نوع تحقیق که مشتمل بر استخراج داده هاست چیز تازه ای نیست، نحوه کاربرد این شیوه تازگی دارد. محققان سالهاست از این شیوه برای طراحی داروها استفاده می کنند، اما حشره شناسان به تازگی به سراغ این روش رفته اند.
هجوم خانگی
دفع پشه ها نیازمند دسترسی به آزمایشگاه نیست. تنها کاری که باید انجام داد اجرای سه دستور “دی” است.
زهکشی
لارو پشه ها برای بیرون آمدن از تخم نیاز به آب دارند. اما به آب خیلی زیادی نیاز ندارند. کونلون مشاهده کرده است که پشه ها در همه جا از تشتک های دورریخته شده بطری ها تا چین و چروک های tarp به تولید مثل می پردازند. اما نمی خواهید شاهد تولیدمثل پشه ها در حیاط خلوت خانه تان باشد باید تمام منابع آب راکد را هر چقدر هم کوچک باشد از بین ببرید.
پوشاک
پشه ها می توانند از طریق لباسهای تنگ و چسبان نیش بزنند و لباسهای تیره رنگ آنها را جذب می کند. لباسهای مطلوب مقاوم در برابر پشه لباسهای گشاد و آستین بلند در رنگ های روشن هستند. به ویژه دیدن رنگ زرد برای آنها نامطلوب است. به همین خاطر لامپ های زرد bug lights می تواند در این زمینه مفید باشد. آنها پشه ها را دور نمی کنند، اما جذب هم نمی کنند.
*دفاع فقط چهار ماده فعال در حال حاضر مورد تایید اداره نظارت بر مواد غذایی و دارویی آمریکا رسیده است که به طور موثر و بی خطر پشه ها را دفع می کنند: DEET ،picaridin ، ir3535 و برای کسانی که نوع گیاهی را ترجیح می دهند روغن اوکالیپتوس لیمویی. کونلون می گوید از آنجایی که مواد ضد حشره بسیاری در بازار وجود دارد که بی اثرند جستجو برای این مواد با اهمیت است.
داروهای رایج عامی نظیر سیر و ویتامین ب یک در تحقیقات double blind بی فایده شناخته شده اند. روغن درخت میخک که به یک دفع کننده پشه ها شهرت دارد فقط در غلظت های بالا که می تواند پوست انسان را بسوزاند. بنابراین کارایی دارد اما نه در مقادیر پایین.