موژ مهندسی بهداشت محیط زیست ایمنی

دید کلی آلودگی آبهای زیرزمینی در اثر نفوذ آلودگی از سطح زمین و یا اطراف منبع آن صورت می‌گیرد و در این میان ، ریشه‌های درختان و یا گیاهانی که به منبع راه یافته‌اند نیز مورد توجه است.

موارد مورد توجه در یک منبع آب زیرزمینی در یک منبع آب زیرزمینی ، عواملی چون عمق آب ، عمق ایستایی ، تغییراتی که ممکن است در اثر پمپاژ حاصل گردد، باید تعیین شود و تجزیه آب چاه و آبهای اطراف آن ، نشان خواهد داد که این منبع زیرزمینی از یک محل یا بیشتر تغذیه می‌شود.
علل آلودگی آبهای زیرزمینی آلودگی آبهای زیرزمینی ممکن است از آبهایی که به آن وارد می‌شود و یا از منابع دور دست باشد و اگر این آلودگی از منابع دور دست وارد آب شود، تعیین محل آلوده کننده بسیار مشکل است. اگر بعد از پمپاژ ، آلودگی در آب مشاهده شود، باید مطالعه‌ای در منابع آلودگی اطراف چاه ، مثل چاههای توالت به عمل آید. عوامل موثر در ممانعت از آلودگی آبهای زیرزمینی به عمق چاه ، وضع طبیعی محلی که چاه در آن قرار دارد و جهت حرکت آبهای زیرزمینی مربوط است.

در هر صورت ، شعاعی که تحت اثر آن ممکن است آب زیرزمینی آلوده گردد، معمولا از حدود 20 برابر تغییرات سطح ایستابی دراثر پمپاژ چاه بیشتر نیست. و اگر زمین اطراف چاه از سنگهای شکسته باشد، این مهم کمی زیادتر است. به عنوان مثال اگر تغییرات ایستابی چاهی ، 0.5 متر باشد، شعاع آلودگی آن 10 متر خواهد بود.
سرعت واقعی جریان آب به چاه سرعت واقعی جریان آب از هر نقطه به چاه ، با فاصله آن از چاه تغییر می‌کند و این سرعت در هر نقطه برابر است با سرعت واقعی جریان آب در موقع ورود به چاه تقسیم بر مجذور فاصله. مثلا اگر سرعت حرکت آب در موقع ورود به چاه 50 میلیمتر بر ثانیه باشد، در فاصله 10 متری، 0.5 میلیمتر و در 5 متر، 2 میلیمتر در ثانیه خواهد بود.

باید توجه داشت که این رابطه ، یک رابطه تجربی تقریبی است، وگرنه برای محاسبه سرعت واقعی بطور دقیق ، به آزمایشات محاسبات بسیار طولانی و پیچیده‌ای نیاز است.
تاثیر عمق چاه در تصفیه آب اقشار مختلف زمین ، خود عامل مهمی در تصفیه آبهای آلوده است، اگر عمق چاه 10 متر باشد، این ضخامت زمین نمی‌تواند چاه را از آلودگیهای موجود در سطح زمین مصون نگهدارد، ولی اگر این عمق به 20 تا 25 متر برسد، باید انتظار داشت که تصفیه طبیعی صورت بگیرد و آلودگیهای موجود در سطح زمین عملا قادر به نفوذ در آب چاه نشوند. در صورت تماس فاضلاب با آبهای زیرزمینی ، مقادیر اکثر آنیونها بویژه نیترات و کلرورها در آنها بالا خواهد رفت و این امر یکی از بهترین علائم هشدار دهنده است.

بدیهی است در صورت این آلودگی علاوه بر آنیونها و کاتیونها بعضی از انواع باکتریها و ویروسهای فاضلاب نیز می‌توانند وارد جریان آبهای زیرزمینی شوند. می‌توان انتظار داشت که در شرایط مطلوب ، زمین ، قادر به تصفیه طبیعی 99 درصد آلودگیها باشد. ولی برای اینکه زمین قادر به این تصفیه طبیعی باشد، باید نحوه و چگونگی دفع فاضلاب را با دقت تمام با احتساب جوانب امر صورت گیرد.
انواع آلوده کننده‌های آبهای زیرزمینی و نحوه از بین بردن آنها متاسفانه ، ورود آلوده کننده‌های فاضلاب ، باعث فعالیتهای غیر هوازی خواهد شد، ولی اگر آلودگی در حین نفوذ رقیق شده باشد، مشکلات ناشی از آنها کمتر خواهد بود. تخلیه فاضلابهای صنعتی در زمین نیز با ورود فلزات سنگین که اغلب خاصیت سمی دارند، آلودگیهای شدید شیمیایی و احیانا" میکروبی در آبهای زیرزمینی تولید می‌نماید و چه‌بسا اتفاق می‌افتد که دیگر از این آبهای زیرزمینی نتوانیم در مصارف عمومی استفاده کنیم و باید برای مصرف مجدد ، متحمل هزینه‌های گزافی گردیم.

برای جلوگیری از فعالیت باکتریهای بی‌هوازی در تخلیه مواد جامد دفعی در گودال ، می‌توانیم از محلول 20 میلی‌گرم در لیتر ، کرومات و یا ترکیبات نیتراتی استفاده کنیم، البته مقدار معرف آنها با در نظر گرفتن جوانب امر باید تعیین شود. نفت یکی از آلوده کننده‌های آبهای زیرزمینی است.

این ماده ممکن است حتی آب زیرزمینی را برای همیشه غیر قابل استفاده نماید و در امر پمپاژ هم بعلت حل پوششهای قیری ، مشکلات جدی ایجاد می‌کند. آلوده کننده‌هایی که در ضمن فعالیتهای کشاورزی ممکن است وارد آبهای زیرزمینی گردند (نظیر حشره کشها) ، گاها فاجعه‌های بزرگی به بار می‌آورند. مثلا ممکن است ضمن کلرینه کردن آبهای زیرزمینی با ایجاد ترکیبات جدید کلردار مواد جدید که مسومیت آنها به مراتب از خود حشره کشها زیادتر است، ایجاد نمایند (نظیر کلرور فنیل).

جمع‌ بندی نکات مهم

1. باکتریها و ویروسها در حین نفوذ آب و یا حرکت آن ، به آبهای زیرزمینی می‌پیوندند، ولی این عوامل هیچگاه در خلاف جهت جریان آبها حرکت نخواهد نمود.
2. حرکت عوامل مندرج در فوق ، در حین پمپاژ آبهای زیرزمینی تشدید می‌شود.
3. وضع باکتریها و ویروسها بعد از پیوستن به آبهای زیرزمینی مشابه وضع آنها در آبهای سطحی است.
4. مقدار باکتریها و ویروسهایی که قبل از رسیدن به منابع آب زیرزمینی قابل حذف هستند، متناسب با عوامل مختلف از همه مهمتر فاصله آنها از منبع و قابلیت نفوذپذیری زمین است.
5. بهترین نوع زمین مواد برای حذف باکتریها ، زمین با دانه بندی یکنواخت از ماسه‌های ریز با درصدی رس می‌باشد.
6. حداکثر مسافتی که باکتریها و ویروسها در حالت عمودی می‌توانند حرکت نمایند تقریبا 10 فوت است.
7. غالب مواد شیمیایی نظیر نفت ، حشره کشها ، و دترجنتها می‌توانند همراه آب به زمین نفوذ و به آبهای زیرزمینی داخل گردند.

باسلام

در برخورد اولیه با یک اب جهت شرب , چه کنیم تا از سالم بودن آن مطمئن شویم؟

با تشکر

سلام
در برخورد اولیه با چنین آبی باید مسائل زیر در نظر گرفته شود:
نوع منبع آب(آب چاه، لوله کشی و...)
وضعیت رنگ، طعم و بو و مشخصات فیزیکی
مشخصات شیمیایی نظیر املاح و آلودگی های شیمیایی
مشخصات میکروبی و بیولوژیکی

عمدتا آب لوله کشی قابل مصرف بوده و آب چاه نیز با کلرزنی قابل مصرف میشود

با سلام مجدد

ممنون از پاسختان
البته سوال من و آنچه که بیشتر مدِّ نظر بنده بود مفهوم عام آن برای یک فرد عادی وغیر متخصص بود به این صورت که مثلا اگر کسی به مسافرت برود یا مثلا وارد محل ناشناخته ای بشود و از شدت تشنگی به دنبال آب باشد وناگهان با چاه آب یا رودخانه یا به هر حال یک منبع ذخیره اب مواجه شود آیا از نظر بهداشتی مجاز به استفاده فوری می باشد یا باید تمهیدات خاصی را در ابتدا انجام دهد, چون احتمال بروز این مورد برای هر فردی بسیار زیاد می باشد.

با تشکر
هنرور

سلام
دوست عزیز
اگر کسی به مسافرت برود یا مثلا وارد محل ناشناخته ای بشود و از شدت تشنگی به دنبال آب باشد وناگهان با چاه آب، چشمه یا رودخانه و... مواجه شود میتواند به طرق زیر عمل کند:
1.اگر در شهر و یا روستایی باشد که از امکان لوله کشی آب شرب برخوردار است که براحتی میتواند از آب لوله کشی با اطمینان استفاده نماید.البته به شرطی که علامت غیر قابل شرب روی شیر آب مذکور قید نشده باشد
2.اگر با آب چشمه مواجه شده است، باز براحتی میتواند با در نظر گرفتن خصوصیات فیزیکی(رنگ، طعم، بو، مزه) از آب استفاده نماید البته ترجیحا اگر آب چشمه جوشانیده شود بهتر است.
3.اگر آب چاه باشد و تابلو غیرقابل شرب هم روی آن نصب نشده باشد با توجه به این که اغلب چاههایی که در خارج از شهر قرار دارند کمتر به فاضلاب آلوده گشته اند.میتوان از این آب استفاده نمود،
البته ترجیحا اگر آب چاه نیز جوشانیده شود بهتر است.
4.اگر با آب رودخانه مواجه شده است به هیچ وجه قبل از جوشانیدن و یا کلرزنی نباید آب رودخانه را برای شرب استفاده نماید
5.اگر با آب مخزن مواجه شده است، معمولا مخازن تنها برای آب شرب در نظر گرفه میشوند، ولی اگر مخزن مذکور فاقد برچسب آب آشامیدنی است بهتر آنست پس از جوشانیدن آب مخزن از آن استفاده نماید.