توان استقامتي ورزشكاران در هواي آلوده
ارسال شده: 10 دسامبر 2010 14:09
توان استقامتی ورزشكاران در محیط های آلوده كاهش می یابد
[center]
[/center]نتایج یك پژوهش نشان داد: آلودگی هوا با اختلال در سیستم توزیع اكسیژن و اختلال درعملكرد ریوی ، توان استقامتی ورزشكاران در هنگام ورزش در محیط آلوده را كاهش می دهد.
دكترحمید رجبی استادیار دانشگاه تربیت معلم تهران در پژوهشی ، تاثیر تمرینات هوازی كوتاه مدت در محیط های آلوده به CBC و مقدار لیپیدها و لیپوپروتئین های سرم و زمان اجرا در موش های آزمایشگاهی را مورد بررسی قرار داد.
نتایج این پژوهش نشان داد: اثرات مضر آلودگی هوا در هنگام ورزش تشدید می شود، زیرا هنگام فعالیتهای ورزشی ، بنابر افزایش نیازهای متابولیكی، مقدارهوایی كه وارد سیستم تنفسی می شود، چندین برابر شده و ممكن است حتی از20 برابر نیز بیشتر شود.
این نتایج می افزاید: حجم بسیاری زیادی از هوای آلوده، نسبت به حالت استراحت وارد ریه ها می شود و اثرات مضر آن را بر سلامتی، تشدید می كند.
از سوی دیگر در هنگام ورزش، تنفس از هر دو راه بینی و دهان صورت گرفته و دفع آلاینده ها در مسیرهای فوقانی تنفسی
( بینی) كمتر می شود، به عبارت دیگر، آلودگی هوا ممكن است تاثیر مفید ورزش را بر سلامتی دچار محدودیت كند.
در این پژوهش با استفاده از 32 موش صحرایی آزمایشگاهی در چهار گروه اثرات مفید و مضر و ورزش در محیط آلوده بهCBC ، لیپیدها و لیپوپروتئین های سرم مورد مطالعه قرار گرفتند.
نتایج این بررسی، كاهش معنا داری درتعداد گلبولهای قرمز، مقدار هموگلوبین و درد هماتوكریت خون در گروهی كه در محیط آلوده به تمرین هوازی پرداخته بودند را نشان داد.
همچنین افزایش تعداد گلبولهای سفید خون، و متوسط حجم گلبولهای قرمز در موشهای تمرین كرده و تمرین نكرده در محیط آلوده مشاهده شد.
در ادامه این نتایج آمده است: تمرین هوازی در مدت 8 هفته، صرف نظر از اینكه در محیط آلوده و یاغیرآلوده انجام گیرد باعث كاهش معنادارترین گلیسرید سرم می شود و بی تحركی در محیط پاك باعث افزایش وزن می شود، اما بی تحركی در محیط آلوده تاثیری بر وزن ندارد.
در بخش دیگری از این نتایج آمده است: زمان استقامت تا مرز خستگی نیز برای هر دوگروه تجربی در محیط آلوده كمتر از محیط پاك بود اما بین دو گروه در دو محیط تفاوت معنی داری نبود.
[center]
[/center]نتایج یك پژوهش نشان داد: آلودگی هوا با اختلال در سیستم توزیع اكسیژن و اختلال درعملكرد ریوی ، توان استقامتی ورزشكاران در هنگام ورزش در محیط آلوده را كاهش می دهد.دكترحمید رجبی استادیار دانشگاه تربیت معلم تهران در پژوهشی ، تاثیر تمرینات هوازی كوتاه مدت در محیط های آلوده به CBC و مقدار لیپیدها و لیپوپروتئین های سرم و زمان اجرا در موش های آزمایشگاهی را مورد بررسی قرار داد.
نتایج این پژوهش نشان داد: اثرات مضر آلودگی هوا در هنگام ورزش تشدید می شود، زیرا هنگام فعالیتهای ورزشی ، بنابر افزایش نیازهای متابولیكی، مقدارهوایی كه وارد سیستم تنفسی می شود، چندین برابر شده و ممكن است حتی از20 برابر نیز بیشتر شود.
این نتایج می افزاید: حجم بسیاری زیادی از هوای آلوده، نسبت به حالت استراحت وارد ریه ها می شود و اثرات مضر آن را بر سلامتی، تشدید می كند.
از سوی دیگر در هنگام ورزش، تنفس از هر دو راه بینی و دهان صورت گرفته و دفع آلاینده ها در مسیرهای فوقانی تنفسی
( بینی) كمتر می شود، به عبارت دیگر، آلودگی هوا ممكن است تاثیر مفید ورزش را بر سلامتی دچار محدودیت كند.
در این پژوهش با استفاده از 32 موش صحرایی آزمایشگاهی در چهار گروه اثرات مفید و مضر و ورزش در محیط آلوده بهCBC ، لیپیدها و لیپوپروتئین های سرم مورد مطالعه قرار گرفتند.
نتایج این بررسی، كاهش معنا داری درتعداد گلبولهای قرمز، مقدار هموگلوبین و درد هماتوكریت خون در گروهی كه در محیط آلوده به تمرین هوازی پرداخته بودند را نشان داد.
همچنین افزایش تعداد گلبولهای سفید خون، و متوسط حجم گلبولهای قرمز در موشهای تمرین كرده و تمرین نكرده در محیط آلوده مشاهده شد.
در ادامه این نتایج آمده است: تمرین هوازی در مدت 8 هفته، صرف نظر از اینكه در محیط آلوده و یاغیرآلوده انجام گیرد باعث كاهش معنادارترین گلیسرید سرم می شود و بی تحركی در محیط پاك باعث افزایش وزن می شود، اما بی تحركی در محیط آلوده تاثیری بر وزن ندارد.
در بخش دیگری از این نتایج آمده است: زمان استقامت تا مرز خستگی نیز برای هر دوگروه تجربی در محیط آلوده كمتر از محیط پاك بود اما بین دو گروه در دو محیط تفاوت معنی داری نبود.