يافتن عوامل موثر در حذف فلزات سنگين از آب
ارسال شده: 08 ژولای 2011 16:46
[FONT=Arial]يافتن عوامل موثر در حذف فلزات سنگين از آب
[/FONT][TABLE][TR][TD]پژوهشگران پژوهشگاه مواد و انرژي، با استفاده از نانوبلورهاي هيدروكسي آپاتيت، موفق به حذف فلز کادميم از محلول‌هاي آبي شدند، همچنين اثر سه عامل موثر غلظت اوليه‌ي يون کادميم، جرم ماده‌ي جاذب وpH
محيط را روي فرايند حذف فلز سنگين از آب، بررسي کردند و به نتايج قابل توجهي دست يافتند.
دکتر ايمان مباشرپور، عضو هيئت علمي پژوهشکده‌ي سراميک پژوهشگاه مواد و انرژي، در گفتگو با بخش خبري سايت ستاد ويژه‌ي توسعه‌ي فناوري نانو گفت: «هدف از اجراي اين پژوهش، بررسي امكان استفاده از نانوبلورهاي هيدروكسي آپاتيت به عنوان يك ماده‌ي جاذب در حذف فلزات سنگين از محلول‌هاي آبي بود».
دکتر مباشرپور افزود: «توانستيم رفتار جذب را با تغيير عامل‌هايي نظير تغيير اندازه‌ي بلورهاي هيدروكسي آپاتيت، دما و غلظت اوليه‌ي يون فلزي، جرم ماده‌ي جاذب، سرعت هم‌زدن وpH محلول، مورد بررسي قرار دهيم. براي اين بررسي، از مدل‌هاي ايزوترم جذب لانگمير و فرندليش استفاده کرديم و ظرفيت جذب را با کمک مدل‌هاي كينتيكي اندازه‌گيري کرديم. در ادامه، عامل‌هاي ترموديناميكي مثل انرژي آزاد گيبس سيستم، آنتالپي و آنتروپي فرآيند صورت گرفته را بررسي و اندازه‌گيري کرديم. در نهايت، انرژي فعال‌سازي سيستم جذب را تعيين کرده و امكان استفاده از نانوبلورهاي هيدروكسي آپاتيت را به عنوان يك جاذب مناسب و صنعتي تحقيق کرديم».
به گفته‌ي محقق اين پژوهش، نتايج حاکي از آن است که نانوهيدروکسي آپاتيت، توانايي مناسبي در حذف يون کادميم دو ظرفيتي دارد. همچنين با افزايش غلظت اوليه‌ي ماده جاذب از 200 به 400 ميلي‌گرم در ليتر، ميزان ظرفيت جذب به ازاي واحد جرم ماده‌ي جاذب از 138 به 142 ميلي‌گرم بر گرم افزايش يافته و با دو برابر کردن جرم ماده‌ي جاذب، ظرفيت جذب به ازاي واحد جرم ماده‌ي جاذب از 142 به 112 ميلي‌گرم بر گرم کاهش مي‌يابد. با افزايش pH، هم به دليل پديد آمدن عامل‌هاي فعال منفي بر سطح نانوهيدروکسي آپاتيت، ميزان جذب، به‌طور چشمگيري افزايش پيدا مي‌کند.
دکتر مباشرپور در پايان گفتگو اظهار داشت: «در صورت همکاري سازمان محيط زيست و سازمان آب و فاضلاب، مي‌توان اين طرح را در مقياس صنعتي انجام داد».
جزئيات اين تحقيق -که بخشي از نتايج پايان‌نامه‌ي دکتري آقاي ايمان مباشرپور است و با راهنمايي دکتر اسماعيل صلاحي، استاديار پژوهشگاه مواد و انرژي و دکتر محمد پازوکي، دانشيار پژوهشگاه مواد و انرژي انجام شده- در مجله‌ي Desalination (جلد 266، صفحات 148-142، سال 2011) منتشر شده‌است.
[/TD][/TR][/TABLE]
[/FONT][TABLE][TR][TD]پژوهشگران پژوهشگاه مواد و انرژي، با استفاده از نانوبلورهاي هيدروكسي آپاتيت، موفق به حذف فلز کادميم از محلول‌هاي آبي شدند، همچنين اثر سه عامل موثر غلظت اوليه‌ي يون کادميم، جرم ماده‌ي جاذب وpH
محيط را روي فرايند حذف فلز سنگين از آب، بررسي کردند و به نتايج قابل توجهي دست يافتند.
دکتر ايمان مباشرپور، عضو هيئت علمي پژوهشکده‌ي سراميک پژوهشگاه مواد و انرژي، در گفتگو با بخش خبري سايت ستاد ويژه‌ي توسعه‌ي فناوري نانو گفت: «هدف از اجراي اين پژوهش، بررسي امكان استفاده از نانوبلورهاي هيدروكسي آپاتيت به عنوان يك ماده‌ي جاذب در حذف فلزات سنگين از محلول‌هاي آبي بود».
دکتر مباشرپور افزود: «توانستيم رفتار جذب را با تغيير عامل‌هايي نظير تغيير اندازه‌ي بلورهاي هيدروكسي آپاتيت، دما و غلظت اوليه‌ي يون فلزي، جرم ماده‌ي جاذب، سرعت هم‌زدن وpH محلول، مورد بررسي قرار دهيم. براي اين بررسي، از مدل‌هاي ايزوترم جذب لانگمير و فرندليش استفاده کرديم و ظرفيت جذب را با کمک مدل‌هاي كينتيكي اندازه‌گيري کرديم. در ادامه، عامل‌هاي ترموديناميكي مثل انرژي آزاد گيبس سيستم، آنتالپي و آنتروپي فرآيند صورت گرفته را بررسي و اندازه‌گيري کرديم. در نهايت، انرژي فعال‌سازي سيستم جذب را تعيين کرده و امكان استفاده از نانوبلورهاي هيدروكسي آپاتيت را به عنوان يك جاذب مناسب و صنعتي تحقيق کرديم».
به گفته‌ي محقق اين پژوهش، نتايج حاکي از آن است که نانوهيدروکسي آپاتيت، توانايي مناسبي در حذف يون کادميم دو ظرفيتي دارد. همچنين با افزايش غلظت اوليه‌ي ماده جاذب از 200 به 400 ميلي‌گرم در ليتر، ميزان ظرفيت جذب به ازاي واحد جرم ماده‌ي جاذب از 138 به 142 ميلي‌گرم بر گرم افزايش يافته و با دو برابر کردن جرم ماده‌ي جاذب، ظرفيت جذب به ازاي واحد جرم ماده‌ي جاذب از 142 به 112 ميلي‌گرم بر گرم کاهش مي‌يابد. با افزايش pH، هم به دليل پديد آمدن عامل‌هاي فعال منفي بر سطح نانوهيدروکسي آپاتيت، ميزان جذب، به‌طور چشمگيري افزايش پيدا مي‌کند.
دکتر مباشرپور در پايان گفتگو اظهار داشت: «در صورت همکاري سازمان محيط زيست و سازمان آب و فاضلاب، مي‌توان اين طرح را در مقياس صنعتي انجام داد».
جزئيات اين تحقيق -که بخشي از نتايج پايان‌نامه‌ي دکتري آقاي ايمان مباشرپور است و با راهنمايي دکتر اسماعيل صلاحي، استاديار پژوهشگاه مواد و انرژي و دکتر محمد پازوکي، دانشيار پژوهشگاه مواد و انرژي انجام شده- در مجله‌ي Desalination (جلد 266، صفحات 148-142، سال 2011) منتشر شده‌است.
[/TD][/TR][/TABLE]