موژ مهندسی بهداشت محیط زیست ایمنی

سوال:
اولین شبکه جمع اوری در کدام شهر و در کدام کشور اجرا شد؟؟؟؟؟؟؟؟؟

مهندس جان سوال بدی برای طرح در سوال هفته نیستا

[FONT=tahoma][RIGHT][HIGHLIGHT=#ffffff]تاریخچه جمع آوری فاضلاب :[/HIGHLIGHT][/RIGHT][/FONT]

[FONT=tahoma][RIGHT][HIGHLIGHT=#ffffff]مسئله بیرون راندن فاضلاب از محیط زیست انسان از زمانی بوجود آمد که مردم به زندگی گروهی روی آوردند. با پیدایش شهرها و گسترش شبکه های آبرسانی انسان برای پاکسازی و پاک نگهداری زندگی خویش، بیرون راندن پساب های بدست آمده را پسندیده و لازم دید پس از پیشر فت تکنیک شبکه های آبرسانی ، ساختن شبکه های دفع فاضلاب ها نیز مورد توجه قرار گرفت. قدیمی ترین کانالیزاسیون را می توان در آثار تمدن هندیان مشاهده نمود. در این آثار که تاریخ آنها به حدود 7000 سال پیش نسبت داده می شود باقی مانده ی فاضلابروهایی شهر بابل و نینوا و نیز در جزیره ی کرت آثاری از مجرای فاضلاب و آبریزگاههای همگانی دیده شده اند. در شهرهای یونان و ر وم قدیم آثار فاضلابروها به قطره های 2 تا 3 متر مشاهده می شوند که ساختمان آنها را به 2000 سال پیش از میلاد نسبت می دهند در اورشلیم آثار کانالهای هدایت فاضلاب به بیرون شهر و جمع آوری آن در دریاچه های فاضلاب و حتی استفاه از فاضلاب به عنوان کود در کشاورزی دیده دیده شده که تاریخ ایجاد آن به حدود 3000 سال پیش می رسد. در شهر بمبئی باقی مانده گندابرومائی مشاهده می شود که ساختمان آنها را به حدود 1900 سال پیش مربوط می دانند. تا حدود یکصد سال پیش بیشتر گندابروما و به ویژه کانالهای فرعی فاضلاب به صورت روباز ساخته می شدند. نخست پس از آشکار شدن اثر این قبیل کانالهای در بخش بیماری های واگیر کوشش بعمل آمد که تمام گندابروما و فاضلابروها در زیر زمین ساخته شوند. قرار گرفتن فاضلابروها در زیر زمین موجب شد که در پایین رفتن سطح آب زیر زمین تاثیر نیکوئی بنماید و این خاصیت نیز جزو محاس ایجاد شبکه های جمع آوری فاضلاب قرار گیرد. کانالهای اصلی شبکه ی جمع آوری فاضلاب ( اگو) شهر پاریس به درازی 36 کیلومتر در سال 1789 میلادی ساخته شدند شهر لندن پس از کشتار یکه بیماری و با در آن انجام داد و طی آن 25000 نفر تلف شدند در سال های 1832 تا 1848 دارای شبکه ی زیر زمین جمع آوری فاضلاب شد. هامبورگ در سال 1842 برلین در سال 1852 و فرانکفورت در سال 1866 دارای شبکه کانالیزاسیون شدند. در ایران تا گذشته ای نزدیک مسئله دفع فاضلاب بسته به وضعیت سطح آب زیر زمینی به دو گونه حل می شد.[/HIGHLIGHT][/RIGHT][/FONT]

[FONT=tahoma][RIGHT][HIGHLIGHT=#ffffff]1- در شهرهای که عمق سطح آب زیر زمینی و نفوذ پذیری زمین نسبتاً زیاد بوده از چاههای جذب کننده ی فاضلاب استفاده می شد این روش سنتی تاکنون نیز در بسیاری از شهرهای ایران منجمله در بیشتر نقاط تهران کاربرد دارد.[/HIGHLIGHT][/RIGHT][/FONT]

[FONT=tahoma][RIGHT][HIGHLIGHT=#ffffff]2- در شهرهای که سطح آب زیر زمینی بالا و با زمین از نفوذ پذیری کمی برخورد است مسئله ی دفع فاضلاب بدینگونه حل می شده است که اگر شهر دارای شیب کافی بوده و یا زهکشهای طبیعی مانند رودخانه در مجاورت آن قرار داشته با ساختن فاضلابروها ی موضعی و کوتاه فاضلابهای خانگی و سطحی را بدون تصفیه به بیرون شهر منتقل می ساختند. در این مورد می توان به عنوان مثال از فاضلابروهای قدیمی شهرهای ساحل جنوب ایران مانند اهواز و بوشهر نام برد. اما در صورتیکه شهر فاقد شیب کافی برای هدایت فاضلاب بوده و امکان جریان ثقلی فاضلاب وجود نداشته است با کمک لجن کشها، چاههای جمع آوری فاضلاب را خالی و به بیرون شهر منتقل کردند از اینگونه شهرها می توان زابل را به عنوان مثال نام برد. نخست در 20 تا 30 سال اخیر در بعضی از شهرها مانند اصفهان و اهواز اقدام به ایجاد شبکه های جمع آوری فاضلاب گردید و هم اکنون طرح شبکه های جمع آوری فاضلاب در بسیاری از شهرها که در این مورد با مشکلات حادی روبرو هستند در دست تهیه و یا اجرا می باشد. شهرهای بوشهر ، مرودشت و بجنورد از اینگونه می باشند.[/HIGHLIGHT][/RIGHT][/FONT]