ﺣﺬف ﺗﺮی ﻫﺎﻟﻮﻣﺘﺎﻧﻬﺎ
ارسال شده: 05 آگوست 2009 22:53
[JUSTIFY]ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ در ﺑﺨﺸﻬﺎي ﻗﺒﻞ ذﻛﺮ ﮔﺮدﻳﺪ، ﻋﺎﻣﻞ اﺻﻠﻲ ﺗﺸﻜﻴﻞ ﺗﺮيﻫﺎﻟﻮﻣﺘﺎﻧﻬﺎ در آب آﺷﺎﻣﻴﺪﻧﻲ ﺗﺮﻛﻴﺐ ﻛﻠﺮ ﺑﺎ ﭘﻴﺶﺳﺎزﻫﺎ اﺳﺖ. وﺟﻮد "ﭘﻴﺶﺳﺎزﻫﺎ" در آﺑﻬﺎي ﺳﻄﺤﻲ دﻻﻟﺖ ﺑﺮ وﺟﻮد ﻣﻮاد آﻟﻲ از ﻧﻮع اﺳﻴﺪﻫﺎي ﻫﻴﻮﻣﻴﻚ ﻣﻲﻧﻤﺎﻳﺪ ﻛﻪ در ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺗﺼﻔﻴﻪ ﻣﺘﻌﺎرف آب آﺷﺎﻣﻴﺪﻧﻲ ﺑﺎ ﻛﻠﺮ ﺑﻪ ﻛﺎر رﻓﺘﻪ ﺑﺮاي ﺳﺎﻟﻢﺳﺎزي آب، ﺗﺮﻛﻴﺐ ﺷﺪه و ﺣﺎﺻﻞ اﻳﻦ ﻓﻌﻞ و اﻧﻔﻌﺎﻻت ﺗﺮيﻫﺎﻟﻮﻣﺘﺎﻧﻬﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ.
ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي از ﺗﺸﻜﻴﻞ ﺗﺮيﻫﺎﻟﻮﻣﺘﺎﻧﻬﺎ ﻻزم اﺳﺖ، ﻣﻴﺰان ﻣﻮاد آﻟﻲ ﻣﻮﺟﻮد در آب ﺗﺼﻔﻴﻪ ﻧﺸﺪه را ﻗﺒﻞ از ﺑﻪ ﻛﺎرﮔﻴﺮي ﻛﻠﺮ ﺑﻪ ﺣﺪاﻗﻞ رﺳﺎﻧﺪ. ﻣﻌﻤﻮﻻً ﻣﻮاد آﻟﻲ ﻣﻮﺟﻮد در آب ﺧﺎم ﻃﻲ ﻋﻤﻠﻴﺎت ﻣﺘﻌﺎرف ﺗﺼﻔﻴﻪ آب ﻣﺎﻧﻨﺪ:
اﻧﻌﻘﺎد، ﻟﺨﺘﻪﺑﻨﺪي، ﺗﻪﻧﺸﻴﻨﻲ و ﺻﺎف ﺳﺎزي ﺗﺎ ﺣﺪود زﻳﺎدي از آب ﺣﺬف ﻣﻲﮔﺮدﻧﺪ. ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ روش ﻛﻠﺮزﻧﻲ در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﺗﺸﻜﻴﻞ ﺗﺮيﻫﺎﻟﻮﻣﺘﺎﻧﻬﺎ اﻫﻤﻴﺖ وﻳﮋهاي ﻛﺴﺐ ﻣﻲﻧﻤﺎﻳﺪ. ﻣﻌﻤﻮﻻً اﺳﺘﻔﺎده از ﻛﻠﺮزﻧﻲ ﻗﺒﻞ از ﺗﺼﻔﻴﻪ آب )ﭘﻴﺶﻛﻠﺮزﻧﻲ( در ﻃﻲ ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺗﺼﻔﻴﻪ )ﻗﺒﻞ از ﺗﻪﻧﺸﻴﻨﻲ و ﻳﺎ ﺻﺎفﺳﺎزي( و ﺑﺎﻻﺧﺮه ﭘﺲ از ﺧﺎﺗﻤﻪ ﺗﺼﻔﻴﻪ ﻣﺘﻌﺎرف
)ﭘﺲ از ﺻﺎفﺳﺎزي( اﻧﺠﺎم ﻣﻲﭘﺬﻳﺮد.
در ﻋﻤﻠﻴﺎت ﭘﻴﺶ ﻛﻠﺮزﻧﻲ ﺣﺪاﻛﺜﺮ اﻣﻜﺎن ﺗﺸﻜﻴﻞ ﺗﺮيﻫﺎﻟﻮﻣﺘﺎﻧﻬﺎ وﺟﻮد دارد، ﭼﺮا ﻛﻪ ﻣﻮاد آﻟﻲ ﺧﺎم ﺑﻪ راﺣﺘﻲ ﺑﺎ ﻛﻠﺮ ﺗﺮﻛﻴﺐ و ﺗﺮيﻫﺎﻟﻮﻣﺘﺎﻧﻬﺎ ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ ﻛﻪ اﻣﻜﺎن ﺣﺬف آﻧﻬﺎ در ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺗﺼﻔﻴﻪ ﻣﺤﺪود اﺳﺖ و در ﺣﺪ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻬﻲ در آب ﺗﺼﻔﻴﻪ ﺷﺪه ﺑﺎﻗﻲ ﻣﻲﻣﺎﻧﻨﺪ. ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي از ﺗﺸﻜﻴﻞ ﺗﺮيﻫﺎﻟﻮﻣﺘﺎﻧﻬﺎ ﻻزم اﺳﺖ از ﭘﻴﺶ ﻛﻠﺮزﻧﻲ ﺗﺎ ﺣﺪ اﻣﻜﺎن اﺟﺘﻨﺎب ﻧﻤﻮد و ﺑﻪ ﺟﺎي آن ﻛﻠﺮزﻧﻲ در ﻃﻲ ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺗﺼﻔﻴﻪ ﻗﺒﻞ از ﺗﻪﻧﺸﻴﻨﻲ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي از رﺷﺪ آﻟﮕﻬﺎ و ﻣﺴﺎﻋﺪت ﺑﻪ رﻓﻊ ﺑﻮ و ﻣﺰه و ﻳﺎ ﻗﺒﻞ از ﺻﺎفﺳﺎزي اﻧﺠﺎم ﮔﺮدد. ﺑﺪﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﻏﺎﻟﺐ ﻣﻮاد آﻟﻲ در ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺗﻪﻧﺸﻴﻨﻲ از آب ﺣﺬف ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ. در ﺑﺮﺧﻲ از واﺣﺪﻫﺎي ﺗﺼﻔﻴﻪ آب از ﭘﻴﺶ ﻛﻠﺮزﻧﻲ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺷﻮك1 اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻲﺷﻮد ﻛﻪ در ﺗﻘﻠﻴﻞ ﻏﻠﻈﺖ ﺗﺮيﻫﺎﻟﻮﻣﺘﺎﻧﻬﺎ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻣﻄﻠﻮﺑﻲ ﺑﻪ ﺑﺎر ﻧﻴﺎورده اﺳﺖ. ﻛﻠﺮزﻧﻲ ﭘﺲ از ﺻﺎف ﺳﺎزي ﺣﺪاﻗﻞ اﻣﻜﺎن ﺑﺮاي ﺗﺸﻜﻴﻞ ﺗﺮيﻫﺎﻟﻮﻣﺘﺎﻧﻬﺎ را ﺑﻪ وﺟﻮد ﻣﻲآورد؛ زﻳﺮا ﻏﺎﻟﺐ ﻣﻮاد آﻟﻲ ﻣﻮﺟﻮد در آب ﻃﻲ ﻋﻤﻠﻴﺎت: اﻧﻌﻘﺎد، ﻟﺨﺘﻪﺑﻨﺪي و ﺗﻪﻧﺸﻴﻨﻲ از آب ﺣﺬف ﺷﺪه در ﻫﻨﮕﺎم ﺻﺎف ﺳﺎزي آب، ﺑﺨﺶ ﺑﺎﻗﻲ ﻣﺎﻧﺪه ﻣﻮاد آﻟﻲ ﻧﻴﺰ ﺟﺬب ﻻﻳﻪﻫﺎي ﺻﺎﻓﻲ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ و ﺑﺎﻟﻤĤل ﺣﺬف ﻣﻲﮔﺮدﻧﺪ. ﺑﺪﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ در آب ﺗﺼﻔﻴﻪ ﺷﺪه ﺣﺪاﻗﻞ ﻣﻮاد آﻟﻲ ﺑﺎﻗﻲ ﺧﻮاﻫﺪ ﻣﺎﻧﺪ و در ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺣﺪاﻗﻞ ﺗﺮيﻫﺎﻟﻮﻣﺘﺎن در ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺳﺎﻟﻢﺳﺎزي ﺑﻪ وﺟﻮد ﺧﻮاﻫﺪ آﻣﺪ.
ﺣﺬف ﺗﺮيﻫﺎﻟﻮﻣﺘﺎﻧﻬﺎ از آب ﻃﻲ ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺗﺼﻔﻴﻪ ﺑﻪ ﺳﻬﻮﻟﺖ اﻣﻜﺎﻧﭙﺬﻳﺮ ﻧﻴﺴﺖ؛ وﻟﻲ ﻓﺮآﻳﻨﺪﻫﺎﻳﻲ ﻣﺎﻧﻨﺪ: ﺟﺬب ﻛﺮﺑﻨﻲ، ﻫﻮادﻫﻲ و اﺳﺘﻔﺎده از اوزون و دي اﻛﺴﻴﺪ ﻛﻠﺮ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺑﺎﻟﻨﺴﺒﻪ رﺿﺎﻳﺘﺒﺨﺸﻲ داﺷﺘﻪاﻧﺪ.
ﺟﺬب ﻛﺮﺑﻨﻲ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﭘﻮدر ﻛﺮﺑﻦ ﻓﻌﺎل و ﻳﺎ ﻛﺮﺑﻦ ﻓﻌﺎل داﻧﻪاي در ﺣﺬف ﺗﺮيﻫﺎﻟﻮﻣﺘﺎﻧﻬﺎ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻮﺛﺮ اﺳﺖ، ﺑﻪ وﻳﮋه آﻧﻜﻪ ﻋﻼوه ﺑﺮ ﺗﺮيﻫﺎﻟﻮﻣﺘﺎﻧﻬﺎ ﻛﻪ ﻃﻲ ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺟﺬب ﺣﺬف ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ، ﺳﺎﻳﺮ ﻣﻮاد آﻟﻲ ﻧﺎﻣﻄﻠﻮب ﻧﻴﺰ از آب ﺣﺬف ﻣﻲﮔﺮدﻧﺪ. اﺳﺘﻔﺎده از ﻛﺮﺑﻦ ﻓﻌﺎل داﻧﻪاي ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﻫﺰﻳﻨﻪ ﺑﺴﻴﺎر و دﻗﺖ ﻛﺎﻓﻲ در ﺑﻬﺮهﺑﺮداري اﺳﺖ، ﭼﺮا ﻛﻪ ﻻزم اﺳﺖ ﻻﻳﻪ ﺟﺎذب در ﻓﻮاﺻﻞ ﻛﻮﺗﺎه ﺗﻌﻮﻳﺾ و ﻳﺎ اﺣﻴﺎ ﺷﺪه و در ﻫﻨﮕﺎم ﺑﻬﺮهﺑﺮداري ﻣﻴﺰان ﺟﺬب ﺑﻪ دﻗﺖ
ﻛﻨﺘﺮل ﺷﻮد.
اﺳﺘﻔﺎده از ﻫﻮادﻫﻲ ﺑﺮاي ﺣﺬف ﻛﻠﺮوﻓﺮم ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻣﻄﻠﻮب داﺷﺘﻪ اﺳﺖ. ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻮﺟﻪ داﺷﺖ ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺑﻬﺒﻮد ﺑﻮ و ﻣﺰه در آب، ﻫﻮادﻫﻲ ﭘﺲ از ﻛﻠﺮزﻧﻲ اﻧﺠﺎم ﭘﺬﻳﺮد، ﺑﺨﺶ اﻋﻈﻤﻲ از ﻛﻠﺮوﻓﺮم ﺗﺸﻜﻴﻞ ﺷﺪه ﺑﻪ ﻫﻮا ﻣﺘﺼﺎﻋﺪ ﺷﺪه و از آب ﺣﺬف ﻣﻲﮔﺮدد. ﺑﺮﺧﻲ از واﺣﺪﻫﺎي ﺗﺼﻔﻴﻪ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺟﺬب آﻫﻦ، ﻣﻨﮕﻨﺰ و ﺳﻮﻟﻔﻴﺪ ﻫﻴﺪروژن اﻗﺪام ﺑﻪ ﻫﻮادﻫﻲ ﻣﻲﺷﻮد اﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﻫﻮادﻫﻲ در ﺣﺬف ﻛﻠﺮوﻓﺮم ﻧﻘﺸﻲ ﻧﺪارد؛ زﻳﺮا ﻋﻤﻞ ﻫﻮادﻫﻲ ﻗﺒﻞ از ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻛﻠﺮوﻓﺮم اﻧﺠﺎم ﺷﺪه اﺳﺖ.
ﺟﺎﻳﮕﺰﻳﻦ ﻧﻤﻮدن ﻛﻠﺮ در ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺳﺎﻟﻢﺳﺎزي ﺑﺎ اوزون و ﻳﺎ دي اﻛﺴﻴﺪﻛﻠﺮ در ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي از ﺗﺸﻜﻴﻞ ﺗﺮيﻫﺎﻟﻮﻣﺘﺎﻧﻬﺎ و ﻳﺎ ﺣﺬف آﻧﻬﺎ ﻣﻮﺛﺮ ﺑﻮده اﺳﺖ؛ وﻟﻲ ﺑﻪ ﺳﺒﺐ ﻫﺰﻳﻨﻪ ﺑﺴﻴﺎر، ﺑﺎﻗﻴﻤﺎﻧﺪه ﻋﺎﻣﻞ ﺿﺪ ﻋﻔﻮﻧﻲ در ﺳﻴﺴﺘﻢ و ﺑﺎﻻﺧﺮه، ﻣﻮاد ﺗﺸﻜﻴﻞ ﺷﺪه اﺿﺎﻓﻲ دﺷﻮارﻳﻬﺎي ﻣﺘﻌﺪدي ﺑﻪ ﻣﻴﺎن آﻣﺪه اﺳﺖ. ﺷﺎﻳﺎن ذﻛﺮ اﺳﺖ ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻣﻮاد ﺳﻤﻲ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻛﻠﺮاﺗﻬﺎ در اﺳﺘﻔﺎده از دي اﻛﺴﻴﺪ ﻛﻠﺮ ﻣﺤﺘﻤﻞ اﺳﺖ. آﻧﭽﻪ ﻫﻤﻪ دﺳﺖاﻧﺪرﻛﺎران ﺗﺼﻔﻴﻪ آب ﺑﺮ آن ﻣﺘﻔﻖاﻟﻘﻮلاﻧﺪ؛ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺳﺎدهﺗﺮﻳﻦ و ﻛﻢﻫﺰﻳﻨﻪﺗﺮﻳﻦ روش ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي و ﺣﺬف ﺗﺮيﻫﺎﻟﻮﻣﺘﺎﻧﻬﺎ دﻗﺖ در ﺑﻪ ﻛﺎرﮔﻴﺮي اﻧﻌﻘﺎد، ﻟﺨﺘﻪﺑﻨﺪي و ﺗﻪﻧﺸﻴﻨﻲ ﺑﺮاي ﺣﺬف “ﭘﻴﺶ ﺳﺎزﻫﺎ”ﺳﺖ. ﻻزﻣﻪ اﻳﻦ ﻛﺎر ﺑﻪ ﻛﺎرﮔﻴﺮي ﺿﻮاﺑﻂ دﻗﻴﻖ ﻃﺮاﺣﻲ، اﻧﺘﺨﺎب ﻋﻮاﻣﻞ اﻧﻌﻘﺎد و ﻳﺎ ﻛﻤﻚ ﻋﻮاﻣﻞ اﻧﻌﻘﺎد ﻣﻮﺛﺮ و ﺑﺎﻻﺧﺮه، ﻛﻨﺘﺮل دﻗﻴﻖ ﺑﻬﺮه ﺑﺮداري اﺳﺖ.[/JUSTIFY]
ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي از ﺗﺸﻜﻴﻞ ﺗﺮيﻫﺎﻟﻮﻣﺘﺎﻧﻬﺎ ﻻزم اﺳﺖ، ﻣﻴﺰان ﻣﻮاد آﻟﻲ ﻣﻮﺟﻮد در آب ﺗﺼﻔﻴﻪ ﻧﺸﺪه را ﻗﺒﻞ از ﺑﻪ ﻛﺎرﮔﻴﺮي ﻛﻠﺮ ﺑﻪ ﺣﺪاﻗﻞ رﺳﺎﻧﺪ. ﻣﻌﻤﻮﻻً ﻣﻮاد آﻟﻲ ﻣﻮﺟﻮد در آب ﺧﺎم ﻃﻲ ﻋﻤﻠﻴﺎت ﻣﺘﻌﺎرف ﺗﺼﻔﻴﻪ آب ﻣﺎﻧﻨﺪ:
اﻧﻌﻘﺎد، ﻟﺨﺘﻪﺑﻨﺪي، ﺗﻪﻧﺸﻴﻨﻲ و ﺻﺎف ﺳﺎزي ﺗﺎ ﺣﺪود زﻳﺎدي از آب ﺣﺬف ﻣﻲﮔﺮدﻧﺪ. ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ روش ﻛﻠﺮزﻧﻲ در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ ﺗﺸﻜﻴﻞ ﺗﺮيﻫﺎﻟﻮﻣﺘﺎﻧﻬﺎ اﻫﻤﻴﺖ وﻳﮋهاي ﻛﺴﺐ ﻣﻲﻧﻤﺎﻳﺪ. ﻣﻌﻤﻮﻻً اﺳﺘﻔﺎده از ﻛﻠﺮزﻧﻲ ﻗﺒﻞ از ﺗﺼﻔﻴﻪ آب )ﭘﻴﺶﻛﻠﺮزﻧﻲ( در ﻃﻲ ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺗﺼﻔﻴﻪ )ﻗﺒﻞ از ﺗﻪﻧﺸﻴﻨﻲ و ﻳﺎ ﺻﺎفﺳﺎزي( و ﺑﺎﻻﺧﺮه ﭘﺲ از ﺧﺎﺗﻤﻪ ﺗﺼﻔﻴﻪ ﻣﺘﻌﺎرف
)ﭘﺲ از ﺻﺎفﺳﺎزي( اﻧﺠﺎم ﻣﻲﭘﺬﻳﺮد.
در ﻋﻤﻠﻴﺎت ﭘﻴﺶ ﻛﻠﺮزﻧﻲ ﺣﺪاﻛﺜﺮ اﻣﻜﺎن ﺗﺸﻜﻴﻞ ﺗﺮيﻫﺎﻟﻮﻣﺘﺎﻧﻬﺎ وﺟﻮد دارد، ﭼﺮا ﻛﻪ ﻣﻮاد آﻟﻲ ﺧﺎم ﺑﻪ راﺣﺘﻲ ﺑﺎ ﻛﻠﺮ ﺗﺮﻛﻴﺐ و ﺗﺮيﻫﺎﻟﻮﻣﺘﺎﻧﻬﺎ ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ ﻛﻪ اﻣﻜﺎن ﺣﺬف آﻧﻬﺎ در ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺗﺼﻔﻴﻪ ﻣﺤﺪود اﺳﺖ و در ﺣﺪ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻬﻲ در آب ﺗﺼﻔﻴﻪ ﺷﺪه ﺑﺎﻗﻲ ﻣﻲﻣﺎﻧﻨﺪ. ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي از ﺗﺸﻜﻴﻞ ﺗﺮيﻫﺎﻟﻮﻣﺘﺎﻧﻬﺎ ﻻزم اﺳﺖ از ﭘﻴﺶ ﻛﻠﺮزﻧﻲ ﺗﺎ ﺣﺪ اﻣﻜﺎن اﺟﺘﻨﺎب ﻧﻤﻮد و ﺑﻪ ﺟﺎي آن ﻛﻠﺮزﻧﻲ در ﻃﻲ ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺗﺼﻔﻴﻪ ﻗﺒﻞ از ﺗﻪﻧﺸﻴﻨﻲ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي از رﺷﺪ آﻟﮕﻬﺎ و ﻣﺴﺎﻋﺪت ﺑﻪ رﻓﻊ ﺑﻮ و ﻣﺰه و ﻳﺎ ﻗﺒﻞ از ﺻﺎفﺳﺎزي اﻧﺠﺎم ﮔﺮدد. ﺑﺪﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﻏﺎﻟﺐ ﻣﻮاد آﻟﻲ در ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺗﻪﻧﺸﻴﻨﻲ از آب ﺣﺬف ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ. در ﺑﺮﺧﻲ از واﺣﺪﻫﺎي ﺗﺼﻔﻴﻪ آب از ﭘﻴﺶ ﻛﻠﺮزﻧﻲ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺷﻮك1 اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻲﺷﻮد ﻛﻪ در ﺗﻘﻠﻴﻞ ﻏﻠﻈﺖ ﺗﺮيﻫﺎﻟﻮﻣﺘﺎﻧﻬﺎ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻣﻄﻠﻮﺑﻲ ﺑﻪ ﺑﺎر ﻧﻴﺎورده اﺳﺖ. ﻛﻠﺮزﻧﻲ ﭘﺲ از ﺻﺎف ﺳﺎزي ﺣﺪاﻗﻞ اﻣﻜﺎن ﺑﺮاي ﺗﺸﻜﻴﻞ ﺗﺮيﻫﺎﻟﻮﻣﺘﺎﻧﻬﺎ را ﺑﻪ وﺟﻮد ﻣﻲآورد؛ زﻳﺮا ﻏﺎﻟﺐ ﻣﻮاد آﻟﻲ ﻣﻮﺟﻮد در آب ﻃﻲ ﻋﻤﻠﻴﺎت: اﻧﻌﻘﺎد، ﻟﺨﺘﻪﺑﻨﺪي و ﺗﻪﻧﺸﻴﻨﻲ از آب ﺣﺬف ﺷﺪه در ﻫﻨﮕﺎم ﺻﺎف ﺳﺎزي آب، ﺑﺨﺶ ﺑﺎﻗﻲ ﻣﺎﻧﺪه ﻣﻮاد آﻟﻲ ﻧﻴﺰ ﺟﺬب ﻻﻳﻪﻫﺎي ﺻﺎﻓﻲ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ و ﺑﺎﻟﻤĤل ﺣﺬف ﻣﻲﮔﺮدﻧﺪ. ﺑﺪﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ در آب ﺗﺼﻔﻴﻪ ﺷﺪه ﺣﺪاﻗﻞ ﻣﻮاد آﻟﻲ ﺑﺎﻗﻲ ﺧﻮاﻫﺪ ﻣﺎﻧﺪ و در ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺣﺪاﻗﻞ ﺗﺮيﻫﺎﻟﻮﻣﺘﺎن در ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺳﺎﻟﻢﺳﺎزي ﺑﻪ وﺟﻮد ﺧﻮاﻫﺪ آﻣﺪ.
ﺣﺬف ﺗﺮيﻫﺎﻟﻮﻣﺘﺎﻧﻬﺎ از آب ﻃﻲ ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺗﺼﻔﻴﻪ ﺑﻪ ﺳﻬﻮﻟﺖ اﻣﻜﺎﻧﭙﺬﻳﺮ ﻧﻴﺴﺖ؛ وﻟﻲ ﻓﺮآﻳﻨﺪﻫﺎﻳﻲ ﻣﺎﻧﻨﺪ: ﺟﺬب ﻛﺮﺑﻨﻲ، ﻫﻮادﻫﻲ و اﺳﺘﻔﺎده از اوزون و دي اﻛﺴﻴﺪ ﻛﻠﺮ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺑﺎﻟﻨﺴﺒﻪ رﺿﺎﻳﺘﺒﺨﺸﻲ داﺷﺘﻪاﻧﺪ.
ﺟﺬب ﻛﺮﺑﻨﻲ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﭘﻮدر ﻛﺮﺑﻦ ﻓﻌﺎل و ﻳﺎ ﻛﺮﺑﻦ ﻓﻌﺎل داﻧﻪاي در ﺣﺬف ﺗﺮيﻫﺎﻟﻮﻣﺘﺎﻧﻬﺎ ﺑﺴﻴﺎر ﻣﻮﺛﺮ اﺳﺖ، ﺑﻪ وﻳﮋه آﻧﻜﻪ ﻋﻼوه ﺑﺮ ﺗﺮيﻫﺎﻟﻮﻣﺘﺎﻧﻬﺎ ﻛﻪ ﻃﻲ ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺟﺬب ﺣﺬف ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ، ﺳﺎﻳﺮ ﻣﻮاد آﻟﻲ ﻧﺎﻣﻄﻠﻮب ﻧﻴﺰ از آب ﺣﺬف ﻣﻲﮔﺮدﻧﺪ. اﺳﺘﻔﺎده از ﻛﺮﺑﻦ ﻓﻌﺎل داﻧﻪاي ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﻫﺰﻳﻨﻪ ﺑﺴﻴﺎر و دﻗﺖ ﻛﺎﻓﻲ در ﺑﻬﺮهﺑﺮداري اﺳﺖ، ﭼﺮا ﻛﻪ ﻻزم اﺳﺖ ﻻﻳﻪ ﺟﺎذب در ﻓﻮاﺻﻞ ﻛﻮﺗﺎه ﺗﻌﻮﻳﺾ و ﻳﺎ اﺣﻴﺎ ﺷﺪه و در ﻫﻨﮕﺎم ﺑﻬﺮهﺑﺮداري ﻣﻴﺰان ﺟﺬب ﺑﻪ دﻗﺖ
ﻛﻨﺘﺮل ﺷﻮد.
اﺳﺘﻔﺎده از ﻫﻮادﻫﻲ ﺑﺮاي ﺣﺬف ﻛﻠﺮوﻓﺮم ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻣﻄﻠﻮب داﺷﺘﻪ اﺳﺖ. ﺑﺎﻳﺪ ﺗﻮﺟﻪ داﺷﺖ ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺑﻬﺒﻮد ﺑﻮ و ﻣﺰه در آب، ﻫﻮادﻫﻲ ﭘﺲ از ﻛﻠﺮزﻧﻲ اﻧﺠﺎم ﭘﺬﻳﺮد، ﺑﺨﺶ اﻋﻈﻤﻲ از ﻛﻠﺮوﻓﺮم ﺗﺸﻜﻴﻞ ﺷﺪه ﺑﻪ ﻫﻮا ﻣﺘﺼﺎﻋﺪ ﺷﺪه و از آب ﺣﺬف ﻣﻲﮔﺮدد. ﺑﺮﺧﻲ از واﺣﺪﻫﺎي ﺗﺼﻔﻴﻪ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺟﺬب آﻫﻦ، ﻣﻨﮕﻨﺰ و ﺳﻮﻟﻔﻴﺪ ﻫﻴﺪروژن اﻗﺪام ﺑﻪ ﻫﻮادﻫﻲ ﻣﻲﺷﻮد اﻳﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﻫﻮادﻫﻲ در ﺣﺬف ﻛﻠﺮوﻓﺮم ﻧﻘﺸﻲ ﻧﺪارد؛ زﻳﺮا ﻋﻤﻞ ﻫﻮادﻫﻲ ﻗﺒﻞ از ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻛﻠﺮوﻓﺮم اﻧﺠﺎم ﺷﺪه اﺳﺖ.
ﺟﺎﻳﮕﺰﻳﻦ ﻧﻤﻮدن ﻛﻠﺮ در ﻋﻤﻠﻴﺎت ﺳﺎﻟﻢﺳﺎزي ﺑﺎ اوزون و ﻳﺎ دي اﻛﺴﻴﺪﻛﻠﺮ در ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي از ﺗﺸﻜﻴﻞ ﺗﺮيﻫﺎﻟﻮﻣﺘﺎﻧﻬﺎ و ﻳﺎ ﺣﺬف آﻧﻬﺎ ﻣﻮﺛﺮ ﺑﻮده اﺳﺖ؛ وﻟﻲ ﺑﻪ ﺳﺒﺐ ﻫﺰﻳﻨﻪ ﺑﺴﻴﺎر، ﺑﺎﻗﻴﻤﺎﻧﺪه ﻋﺎﻣﻞ ﺿﺪ ﻋﻔﻮﻧﻲ در ﺳﻴﺴﺘﻢ و ﺑﺎﻻﺧﺮه، ﻣﻮاد ﺗﺸﻜﻴﻞ ﺷﺪه اﺿﺎﻓﻲ دﺷﻮارﻳﻬﺎي ﻣﺘﻌﺪدي ﺑﻪ ﻣﻴﺎن آﻣﺪه اﺳﺖ. ﺷﺎﻳﺎن ذﻛﺮ اﺳﺖ ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻣﻮاد ﺳﻤﻲ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻛﻠﺮاﺗﻬﺎ در اﺳﺘﻔﺎده از دي اﻛﺴﻴﺪ ﻛﻠﺮ ﻣﺤﺘﻤﻞ اﺳﺖ. آﻧﭽﻪ ﻫﻤﻪ دﺳﺖاﻧﺪرﻛﺎران ﺗﺼﻔﻴﻪ آب ﺑﺮ آن ﻣﺘﻔﻖاﻟﻘﻮلاﻧﺪ؛ اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺳﺎدهﺗﺮﻳﻦ و ﻛﻢﻫﺰﻳﻨﻪﺗﺮﻳﻦ روش ﺟﻠﻮﮔﻴﺮي و ﺣﺬف ﺗﺮيﻫﺎﻟﻮﻣﺘﺎﻧﻬﺎ دﻗﺖ در ﺑﻪ ﻛﺎرﮔﻴﺮي اﻧﻌﻘﺎد، ﻟﺨﺘﻪﺑﻨﺪي و ﺗﻪﻧﺸﻴﻨﻲ ﺑﺮاي ﺣﺬف “ﭘﻴﺶ ﺳﺎزﻫﺎ”ﺳﺖ. ﻻزﻣﻪ اﻳﻦ ﻛﺎر ﺑﻪ ﻛﺎرﮔﻴﺮي ﺿﻮاﺑﻂ دﻗﻴﻖ ﻃﺮاﺣﻲ، اﻧﺘﺨﺎب ﻋﻮاﻣﻞ اﻧﻌﻘﺎد و ﻳﺎ ﻛﻤﻚ ﻋﻮاﻣﻞ اﻧﻌﻘﺎد ﻣﻮﺛﺮ و ﺑﺎﻻﺧﺮه، ﻛﻨﺘﺮل دﻗﻴﻖ ﺑﻬﺮه ﺑﺮداري اﺳﺖ.[/JUSTIFY]